ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา เอิ้น, อื้น, ฟะฟ่าย, อาคาร, เลือน,เลือน ๆ, เฟือน, เตื้อ, เฮือน, พะเน้าพะนึง
เอื้อน
หมายถึงก. พูด, เรียก, เรียกร้อง, กล่าวถ้อยคำ, อึ้น หรือ เอิ้น ก็ว่า.
หมายถึงก. ออกเสียงขับร้องให้เลื่อนไหลกลมกลืนไปตามทำนองตอนที่ไม่มีเนื้อร้อง, ยืดหรือลากเสียงออกไปให้เข้ากับจังหวะของทำนองเพลง.
เอื้อนอรรถ,เอื้อนเอ่ย,เอื้อนโอฐ,เอื้อนโอฐ
หมายถึง(กลอน) ก. ออกปากพูด, พูดข้อความออกมา, มักใช้แก่กิริยาที่ทำทีอิดเอื้อนไม่ใคร่พูดออกมาง่าย ๆ.
เอื้อนวาจา,เอื้อนโอฐ,เอื้อนโอฐ
หมายถึง(ปาก) ก. ออกปากพูด, พูดข้อความออกมา, มักใช้ในความหมายเชิงประชดประชัน เช่น กว่าจะเอื้อนโอฐออกมาได้เหมือนกลัวดอกพิกุลจะร่วง.
อื้น
หมายถึงก. พูด, เรียก, เรียกร้อง, กล่าวถ้อยคำ, เอิ้น หรือ เอื้อน ก็ว่า.
พะเน้าพะนึง
หมายถึงก. ทำอิด ๆ เอื้อน ๆ; เซ้าซี้.
เอิ้น
หมายถึงก. พูด, เรียก, เรียกร้อง, กล่าวถ้อยคำ, อื้น หรือ เอื้อน ก็ว่า.
อิดเอื้อน,อิด ๆ เอื้อน ๆ
หมายถึงก. ไม่กล้าที่จะพูด, กล่าวไม่เต็มปาก; แสดงอาการไม่สู้เต็มใจ, กระอิดกระเอื้อน ก็ว่า.
ทอดเสียง
หมายถึงก. เอื้อนเสียงให้ยาวกว่าปรกติ.
เยื้อน
หมายถึงก. เอื้อนกล่าวออกมาโดยมีอาการแช่มช้างดงาม.
ลูกคอ
หมายถึงน. เสียงเอื้อนหรือเสียงครวญในเวลาร้องเพลงเป็นต้น.
โอษฐ,โอษฐ-,โอษฐ์
หมายถึง[โอดถะ-, โอด] น. ริมฝีปาก ในคำว่า โอษฐชะ; ปาก เช่น เอื้อนโอษฐ์. (ส.; ป. โอฏฺ).