พิสมัย
หมายถึง[พิดสะไหฺม] น. ความรัก, ความปลื้มใจ, ความชื่นชม. ก. รักใคร่หลงใหล เช่น ฉันไม่เห็นจะพิสมัยเธอเลย. ว. ควรชม. (ส. วิสฺมย; ป. วิมฺหย ว่า ความแปลกใจ).
หรือคุณกำลังค้นหา พิสัย, เฉี่ยว, สมัยเก่า, อภิสมัย, นำสมัย, บิสมัท, สบ, กรรมพันธุ์, นิสัย, ประสีประสา, พิจยะ,พิจัย