ตัวกรองผลการค้นหา
เมาะตาโยกัก
หมายถึงว. มีชื่อเสียงโด่งดัง, เลื่องลือไม่มีใครเสมอ. (ช.).
โยกตร์
หมายถึง[โยก] น. เชือก, สายทาม. (ส. โยกฺตฺร; ป. โยตฺต).
พิโยกพิเกน
หมายถึงก. โยกโย้ไม่เสร็จสิ้นไปง่าย ๆ.
โยกโคลง
หมายถึงก. โยนไปมาไม่มั่นคง.
โยกย้าย
หมายถึงก. ย้ายตำแหน่ง เช่น โยกย้ายข้าราชการ, ขยับขยายไปอยู่ที่อื่น เช่น โยกย้ายไปอยู่ต่างเมือง.
โยกโย้
หมายถึงก. อาการที่พูดหรือทำพิโยกพิเกน เช่น กว่าจะตกลงกันได้พูดโยกโย้อยู่นาน, โยก ก็ว่า.
รถโยก
หมายถึงน. ยานพาหนะชนิดหนึ่ง สำหรับเจ้าหน้าที่การรถไฟใช้โยกให้แล่นไปบนรางรถไฟ.
โยก
หมายถึงก. คลอน เช่น ฟันโยก เก้าอี้โยก, เคลื่อนไหว เช่น กิ่งไม้โยก, ทำให้มีอาการเช่นนั้น เช่น โยกฟัน โยกกิ่งไม้; โดยปริยายหมายถึงอาการที่พูดหรือทำพิโยกพิเกน เช่น กว่าจะตกลงกันได้ พูดโยกอยู่นาน, โยกโย้ ก็ว่า.
โยกเยก
หมายถึงก. เคลื่อนไหวไปมา, โอนไปเอนมา, เช่น อย่านั่งโยกเยก เสาโยกเยกเพราะปักไม่แน่น.
สายโยก
หมายถึงน. สายถลกบาตรสำหรับคล้องที่ไหล่.