ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ศาล, นฤปเวศม์
เขตอำนาจศาล
หมายถึง(กฎ) น. พื้นที่และประเภทคดีที่ศาลมีอำนาจพิจารณา.
ค่าขึ้นศาล
หมายถึง(กฎ) น. ค่าธรรมเนียมศาลในการยื่นคำฟ้อง.
ตีนโรงตีนศาล
หมายถึงว. เรียกคนที่ชอบพลอยประสมหาเศษหาเลยหรือหารายได้เล็ก ๆ น้อย ๆ ตามโรงศาลว่า พวกตีนโรงตีนศาล.
ค่าธรรมเนียมศาล
หมายถึง(กฎ) น. ค่าธรรมเนียมที่ต้องชำระให้แก่ศาลในการดำเนินคดี.
ผีไม่มีศาล
หมายถึง(สำ) ว. ไม่มีที่อยู่เป็นหลักแหล่ง.
ขุนศาล
หมายถึง(โบ) น. ผู้พิพากษาความ.
ไพศาล
หมายถึงว. กว้างใหญ่. (ส. วิศาล; ป. วิสาล).
วิศาล
หมายถึงว. ไพศาล, กว้างขวาง. (ส.; ป. วิสาล).
พิศาล
หมายถึงว. กว้างใหญ่, ไพศาล ก็ใช้. (ส. วิศาล; ป. วิสาล).
ศาล
หมายถึง[สาน] น. (กฎ) องค์กรที่มีอำนาจพิจารณาพิพากษาอรรถคดีโดยดำเนินการตามรัฐธรรมนูญ ตามกฎหมายและในพระปรมาภิไธยพระมหากษัตริย์ ได้แก่ ศาลรัฐธรรมนูญ ศาลยุติธรรม ศาลปกครอง และศาลทหาร; ที่ชำระความ เช่น ศาลแพ่ง ศาลอาญา; ที่สิงสถิตของเทวดา เทพารักษ์ หรือเจ้าผี เป็นต้น เช่น ศาลเทพารักษ์ ศาลเจ้า ศาลเจ้าแม่ทับทิม.
มหาศาล
หมายถึงน. ผู้ยิ่งใหญ่ในวรรณะนั้น ๆ, ถ้าเป็นพราหมณ์ก็หมายความว่า มีศิษย์มาก, ถ้าเป็นกษัตริย์ก็หมายความว่า มีอำนาจมาก, ถ้าเป็นแพศย์ก็หมายความว่า มีทรัพย์มาก. ว. มีทรัพย์สมบัติมากมาย เช่น เศรษฐีมหาศาล, (ปาก) อย่างยิ่ง, มากมาย, เช่น เขามีที่ดินมหาศาล. (ส.).