ตัวกรองผลการค้นหา
เกี๊ยะ
หมายถึงน. เกือกไม้แบบจีน. (จ.).
ขยะแขยง
หมายถึง[ขะหฺยะขะแหฺยง] ก. เกลียดเมื่อได้เห็นหรือถูกต้องสิ่งที่สกปรก น่ารังเกียจ หรือน่าเกลียดน่ากลัว หรือเมื่อนึกถึงสิ่งนั้น, แขยง ก็ว่า.
ขาทนียะ
หมายถึง[ขาทะ-] (แบบ) น. อาหารควรเคี้ยว, มักใช้เข้าคู่กับคำ โภชนียะ เป็น ขาทนียโภชนียะ หมายความว่า อาหารที่ควรเคี้ยวและอาหารที่ควรบริโภค. (ป.).
ตึงเปรี๊ยะ
หมายถึงว. ตึงมากจนเกือบจะปริหรือขาด.
ทวยะ
หมายถึง[ทะวะยะ] น. หมวด ๒, ส่วนทั้ง ๒. (ป., ส.).
ทวิตียะ,ทวิตียา
หมายถึง[ทะวิ-] (แบบ) ว. ที่ ๒. (ส.).
เปีย,เปียะ,เปี๊ยะ
หมายถึงน. ขนมเปีย. (ดู เปีย ๒).
ภาคียะ
หมายถึงว. ควรแบ่งเป็นส่วน, เป็นส่วน.
มัจฉริยะ
หมายถึงน. ความตระหนี่. (ป.; ส. มาตฺสรฺย).
ยะงันจะคับ
หมายถึงว. พูดไม่ได้. (ช.).
ยะยอบ
หมายถึง(กลอน) ก. ยอบ, นอบ.
ยะยับ
หมายถึง(กลอน) ว. ระยับ, ยิบ ๆ, วาบวับ.