ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา สมาน, โมนะ, สมานฉันท์, มานะ, มารวิชัย, กุมาร, มาน, มาร,มาร-, เกามาร, มารคอหอย
ข้าวละมาน
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Oryza minuta J. Presl ในวงศ์ Gramineae เป็นข้าวป่าชนิดหนึ่ง มักขึ้นแซมต้นข้าว.
ตะเบ็งมาน
หมายถึงว. วิธีห่มผ้าแถบแบบหนึ่ง โดยคาดผ้าอ้อมตัวแล้วเอาชายทั้ง ๒ ไขว้ไปผูกที่ต้นคอ, ตะแบงมาน ก็ว่า.
ทรมาน
หมายถึง[ทอระมาน] ก. ทำให้ลำบาก, ทำทารุณ เช่น ทรมานตัว ทรมานสัตว์, ทำให้ละพยศหรือลดทิฐิมานะลง. น. ชื่อปางพระพุทธรูปที่ขึ้นต้นด้วยคำนี้ เช่นว่า ปางทรมานช้างนาฬาคิรี ปางทรมานพญานาค. (ป., ส. ทมน).
ธรมาน
หมายถึง[ทอระมาน] (แบบ) ว. ยังดำรงชีวิตอยู่. (ป.).
บอระมาน
หมายถึง(โบ) น. กาว, แป้งเปียก.
พิมาน
หมายถึงน. ที่อยู่หรือที่ประทับของเทวดา. (ป., ส. วิมาน).
มาน
หมายถึงก. มี เช่น มานพระบัณฑูร. (ข.).
เยี่ยมวิมาน
หมายถึงน. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง.
รัศมิมาน
หมายถึงว. มีรัศมี. (ส.).
สมาน
หมายถึง[สะหฺมาน] ก. ทำให้ติดกัน, ทำให้สนิท, เช่น ยาสมานแผล การสมานเนื้อไม้; เชื่อม, ผูกพัน, เช่น สมานไมตรี.
ไส้ละมาน
หมายถึงน. หนังหรือหวายที่ถักไว้รอบ ๆ ขอบหนังทั้ง ๒ หน้าของกลอง สำหรับให้หนังเรียดร้อยกลับไปกลับมาในระหว่างหนังทั้ง ๒ หน้าจนรอบตัวกลองเพื่อเร่งเสียง.
อนุมาน
หมายถึงก. คาดคะเนตามหลักเหตุผล. (ป., ส.).