ตัวกรองผลการค้นหา
กระชุก
หมายถึงน. ภาชนะสานรูปกลมสูง สำหรับบรรจุของเช่นนุ่นหรือถ่าน, กระชุ ก็ว่า; อัตราตวงของโบราณ มีพิกัดเท่ากับ ๕ สัด, และ ๔ กระชุก เป็น ๑ ตะลอง.
ชุ้ง
หมายถึงว. โค้ง, คด.
ชุณหปักษ์
หมายถึงน. ข้างขึ้น. (ป. ชุณฺหปกฺข; ส. โชฺยตฺสฺนปกฺษ).
ชุบชู
หมายถึงน. ชื่อของหวานอย่างหนึ่ง คล้ายลอยแก้ว.
ชุบสรง
หมายถึงน. ผ้าผลัดอาบนํ้าเจ้านายหรือพระสงฆ์ เรียกว่า ผ้าชุบสรง.
ชุ่มใจ,ชุ่มอกชุ่มใจ
หมายถึงก. อิ่มเอิบใจ.
ชุมพา
หมายถึงน. ชื่อสัตว์สี่เท้าชนิดหนึ่ง ขนยาวคล้ายขนแกะ. (พจน. ๒๔๙๓).
ชุมแพรก
หมายถึง[-แพฺรก] น. ชื่อไม้ต้นขนาดใหญ่ชนิด Heritiera javanica Kosterm. ในวงศ์ Sterculiaceae เนื้อไม้ใช้ทำบ้านและเครื่องเรือนเป็นต้น.
ชุมแสง
หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นชนิด Xanthophyllum lanceatum (Miq.) J.J. Sm. ในวงศ์ Xanthophyllaceae ใช้ทำยาได้.
เทพชุมนุม
หมายถึง[เทบ-] น. ชื่อกลบทชนิดหนึ่ง. (จารึกวัดโพธิ์); ชื่อภาพเขียนรูปเทวดานั่งประนมมือเรียงกันเป็นแถวตั้งแต่ ๕ ตนขึ้นไปตามฝาผนังในพระอุโบสถหรือหอพระ จะมีหน้าเดียวหรือ ๔ หน้าอย่างหน้าพรหมก็ได้.
ประชุมเพลิง
หมายถึง[-เพฺลิง] ก. เผาศพ.
ปัชชุน
หมายถึง(แบบ) น. เมฆ. (ป.).