ตัวกรองผลการค้นหา
เลา
หมายถึงน. ไม้ลองในหรือกระบอกสำหรับสอดเพลาในดุมเกวียน.
ลูกเลี้ยง
หมายถึงน. ลูกที่ติดพ่อหรือแม่มา; ลูกของคนอื่นซึ่งเอามาเลี้ยงต่างลูก, ลูกบุญธรรม ก็ว่า.
อก
หมายถึงว. หก, (โบ) เรียกลูกหญิงคนที่ ๖ ว่า ลูกอก, คู่กับ ลูกชายคนที่ ๖ ว่า ลูกลก.
เอา
หมายถึง(โบ) น. เรียกลูกหญิงคนที่ ๙ ว่า ลูกเอา, คู่กับ ลูกชายคนที่ ๙ ว่า ลูกเจา. (กฎ.).
ลูกบุญธรรม
หมายถึงน. ลูกของคนอื่นที่เอามาเลี้ยงเป็นลูกของตัว.
ในไส้
หมายถึง(ปาก) ว. เรียกลูกที่เกิดจากตนว่า ลูกในไส้.
สูนุ
หมายถึง(แบบ) น. ลูก, ลูกเล็ก ๆ, เด็ก. (ป., ส.).
ขัดนัยน์ตา,ขัดลูกตา,ขัดลูกหูลูกตา
หมายถึงก. ขัดตา.
เพลา
หมายถึง[เพฺลา] น. แกนสำหรับสอดในดุมรถหรือดุมเกวียน, โดยปริยายหมายถึงแกนสำหรับให้ล้อหรือใบจักรหมุน; ไม้สำหรับขึงใบเรือ.
จ๋ง
หมายถึง(โบ) น. เรียกลูกชายคนที่ ๑๐ ว่า ลูกจ๋ง, คู่กับ ลูกหญิงคนที่ ๑๐ ว่า ลูกอัง. (กฎ. ๒).
กระบอกเพลา
หมายถึงน. ไม้แข็งเช่นเต็งรังทำเป็นปลอกตอกอัดไว้ในรูดุมเกวียน สำหรับสอดเพลาเข้าในรูนั้นป้องกันมิให้รูดุมคราก.
ลูกศิษย์ลูกหา
หมายถึงน. ลูกศิษย์.