ตัวกรองผลการค้นหา
ประโคม
หมายถึงก. บรรเลงดนตรีเพื่อเป็นสัญญาณในพิธีบางอย่างเพื่อสักการบูชาหรือยกย่องเป็นต้น.
ประจัญ
หมายถึง[ปฺระจัน] ก. ปะทะต่อสู้, ผจัญ ก็ว่า.
ประจำครั่ง,ประจำตรา
หมายถึงก. เอาครั่งผนึกแล้วประทับเครื่องหมายเป็นสำคัญ.
ประจำฉัตร
หมายถึงน. ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์อนุราธา มี ๔ ดวง, ดาวนกยูง ดาวอนุราธ หรือ ดาวอนุราธะ ก็เรียก.
ประจำเมือง
หมายถึงน. ชื่อดาวพระศุกร์ที่เห็นในเวลาหัวคํ่า, ถ้าเห็นในเวลาเช้ามืด เรียกว่า ดาวรุ่ง หรือ ดาวประกายพรึก.
ประจุคมน์
หมายถึงก. ลุกขึ้นต้อนรับ. (ป. ปจฺจุคฺคมน).
ประชด
หมายถึงก. แกล้งทำให้เกินควรหรือพูดแดกดันเพราะความไม่พอใจ เช่น หุงข้าวประชดหมา ปิ้งปลาประชดแมว พูดประชด, ประชดประชัน ก็ว่า, ในกลอนใช้ว่า ประทยด หรือ ประเทียด ก็มี.
ประชวร
หมายถึง[ปฺระชวน] (ราชา) ก. เจ็บป่วย. (ใช้แก่เจ้านาย). (ส. ปฺรชฺวร).
ประชากร
หมายถึงน. หมู่คน, หมู่พลเมือง (เกี่ยวกับจำนวน).
ประชาชาติ
หมายถึงน. ประเทศ, ประชาชนที่เป็นพลเมืองของประเทศ, ชาติ ก็ว่า.
ประชาชี
หมายถึง(ปาก) น. ประชาชน.
ประชาบดี
หมายถึงน. เจ้าแห่งสรรพสัตว์. (ส. ปฺรชาปติ).