ตัวกรองผลการค้นหา
วาโมร
หมายถึง[-โมน] น. คนป่า, คนรำ. (ช.).
กะต่อย
หมายถึงน. พลูป่า เรียกว่า พลูกะต่อย. (ปรัดเล).
บุก
หมายถึงก. ลุย, ฝ่าไป, เช่น บุกโคลน บุกป่า.
วนสณฑ์,วนสัณฑ์
หมายถึงน. ป่าสูง, ป่าดง, ราวป่า, แนวป่า. (ป.).
ชระงม
หมายถึง[ชฺระ-] (กลอน) น. ป่ากว้าง, ป่าใหญ่. ว. เปลี่ยวเปล่า, เงียบสงัด, เช่น อยู่ชระงมนั้น. (ม. คำหลวง มหาราช).
พระหารณย์,พระหารัณย์
หมายถึงน. ป่าใหญ่. (ป. พฺรหา + ส. อารณฺย).
พนาศรม
หมายถึง[พะนาสม] น. อาศรมในป่า. (ส. วนาศฺรม).
น้ำพึ่งเรือเสือพึ่งป่า
หมายถึง(สำ) น. การพึ่งพาอาศัยกัน.
ป่าผลัดใบ
หมายถึงน. ป่าไม้ที่ผลัดใบหรือสลัดใบในบางฤดู.
พนาราม
หมายถึงน. ป่าอันรื่นรมย์. (ป., ส. วน + อาราม).
พระนาด
หมายถึงน. เบาะสำหรับปูบนหลังช้างเพื่อออกป่า, พนาด ก็ว่า.
ผีบ้านไม่ดี ผีป่าก็พลอย
หมายถึง(สำ) น. คนในบ้านเป็นใจช่วยให้คนนอกบ้านเข้ามาทำความเสียหายได้.