ตัวกรองผลการค้นหา
หน้าบอกบุญไม่รับ
หมายถึงว. มีสีหน้าบึ้งตึง เช่น เขาผิดหวังอะไรมา ทำหน้าบอกบุญไม่รับ.
หน้าเริด
หมายถึงว. อาการที่แสดงหน้าตาตื่น (ใช้แก่กริยาวิ่ง) เช่น เห็นแม่มาแต่ไกลก็วิ่งหน้าเริดเข้าไปหา, หน้าตั้ง ก็ว่า.
หน้าวอก
หมายถึงน. หน้าของคนที่ผัดแป้งจนขาวเกินไป.
หน้าแหง
หมายถึง[-แหฺง] น. หน้าแสดงความเก้อหรือจนปัญญา.
หนีหน้า
หมายถึงก. หลบไม่ยอมให้พบหน้า.
หันหน้า
หมายถึง(สำ) ก. พึ่งพาอาศัย เช่น ไม่รู้จะหันหน้าไปหาใคร.
โหนกแก้ม
หมายถึงน. ส่วนของแก้มตรงที่มีกระดูกนูนออกมา.
คดในข้องอในกระดูก
หมายถึง(สำ) ว. มีสันดานคดโกง.
ปีหน้าฟ้าใหม่
หมายถึงน. ปีหน้า, เวลาข้างหน้า.
ตราหน้า
หมายถึงก. หมายหน้าไว้; หยามหน้า, สบประมาท.
หน้าเผือด,หน้าเผือดสี
หมายถึงน. หน้าไม่มีสีเลือด. ว. มีสีหน้าแสดงความผิดหวังหรือตกใจเป็นต้น, หน้าถอดสี ก็ว่า.
รากฟัน
หมายถึงน. ส่วนของฟันที่ฝังอยู่ในกระดูกที่เป็นเบ้าของฟัน.