ตัวกรองผลการค้นหา
ปล่อยมือ
หมายถึงก. วางมือ, ไม่เอาเป็นธุระ.
ปอ
หมายถึงน. เส้นใยที่ทำจากเปลือกไม้บางชนิด เช่น ปอแก้ว ปอกระเจา.
หมายถึงน. ชื่อไม้ล้มลุกหลายชนิดหลายสกุลและหลายวงศ์ที่เปลือกใช้ทำปอ เช่น ปอกระเจา (Corchorus capsularis L. และ C. olitorius L.) ในวงศ์ Tiliaceae, ปอกระสา [Broussonetia papyrifera (L.) Vent.] ในวงศ์ Moraceae, ปอแก้ว (Hibiscus cannabinus L.) ในวงศ์ Malvaceae, ปอสำโรง (Sterculia foetida L.) ในวงศ์ Sterculiaceae.
ปะติดปะต่อ
หมายถึงก. เอาสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ มาติดมาต่อกัน.
ปากตะกร้อ
หมายถึงน. เรียกมะม่วงบางชนิด เช่น มะม่วงพิมเสน มะม่วงน้ำดอกไม้ ที่แก่จัดจนหัวเหลืองอยู่บนต้นว่า มะม่วงปากตะกร้อ.
ปิ่นตอ
หมายถึงน. ชื่อไม้ล้มลุกชนิดหนึ่งในสกุล Commelina วงศ์ Commelinaceae ใช้ทำยาได้, หญ้าปีนตอ ก็เรียก.
เป็นต่อ
หมายถึงก. ได้เปรียบ, ถ้าเสียเปรียบใช้ว่า เป็นรอง.
เป็นเบื้อ
หมายถึงว. อาการที่นั่งนิ่งเฉย.
เป๋อเหลอ
หมายถึง[-เหฺลอ] ว. เซ่อ, มีสีหน้าไม่รู้เรื่อง (ใช้แก่หน้า).
เป๋าฮื้อ
หมายถึงน. ชื่อเห็ดชนิด Pleurotus abalonus Han ในวงศ์ Polyporaceae ขึ้นเป็นกลุ่มโคนก้านดอกติดกัน ดอกเห็ดเนื้อหนา มี ๒ พันธุ์ คือ พันธุ์สีเทาดำ และ พันธุ์สีนํ้าตาลอ่อน กินได้.
ผลือ
หมายถึง[ผฺลือ] น. ปม.
ผัดเจ้าล่อ
หมายถึงก. ผัดให้หลงเชื่อรํ่าไปอย่างขอไปที.