ตัวกรองผลการค้นหา
พิปริต
หมายถึง[-ปะหฺริด] ก. วิปริต. (ป., ส. วิปรีต).
มีดสปริง
หมายถึงน. มีดที่มีปุ่มสำหรับกดให้ใบมีดพุ่งออกมาหรือถอยกลับเข้าที่เดิมได้.
ศาลโปริสภา
หมายถึง[สานโปริดสะพา] (กฎ; เลิก) น. ศาลชั้นต้นที่จัดตั้งขึ้นในสมัยรัชกาลที่ ๕ แทนศาลกองตระเวนเมื่อ ร.ศ. ๑๑๒ มีอำนาจพิจารณาพิพากษาคดีทำนองเดียวกับศาลแขวงปัจจุบัน.
สปริง
หมายถึง[สะปฺริง] น. สิ่งที่ยืดหรือหดแล้วคืนตัวได้เอง มักทำด้วยโลหะ เช่น นาฬิกาเรือนนี้สปริงหลุด จึงไม่เดิน. ว. ที่ยืดหรือหดแล้วคืนตัวได้เอง เช่น เบาะสปริง เตียงสปริง. (อ. spring).
อปริมาณ
หมายถึง[อะปะ-] ว. กำหนดจำนวนไม่ได้. (ป., ส.).
กะปริดกะปรอย
หมายถึง[-ปฺริด-ปฺรอย] ว. มีอาการออกหรือไหลออกน้อย ๆ หยุดบ้าง ออกบ้าง, อาการที่ฝนตกน้อย ๆ ตก ๆ หยุด ๆ, โดยปริยายหมายถึงอาการที่ทำ ๆ หยุด ๆ ไม่เป็นลํ่าเป็นสัน, กะปริบกะปรอย ก็ว่า.
ปริชน
หมายถึง[ปะ-] น. บริชน. (ป.).
ปริณาม
หมายถึง[ปะ-] น. การผันแปร, การเปลี่ยนแปลง, การย่อยไป. (ป.).
ปริณายก
หมายถึง[ปะ-] น. ผู้นำบริวาร, หัวหน้า, ผู้เป็นใหญ่. (ส.; ป. ปรินายก).
ปริทัยหัคคี
หมายถึง[ปะริไทหักคี] น. ไฟธาตุที่ทำกายให้กระสับกระส่าย. (ป. ปริฑยฺหคฺคิ).
ปริปาก
หมายถึงก. แย้มปากพูดออกมา (มักใช้ในความปฏิเสธ) เช่น อย่าปริปากบอกใครนะ.
ปริพาชก
หมายถึง[ปะริ-] น. นักบวชผู้ชายในอินเดีย นอกพระพุทธศาสนา, เพศหญิงใช้ว่า ปริพาชิกา หรือ ปริพาชี. (ป. ปริพฺพาชก).