ค้นเจอ 562 รายการ

หาร

หมายถึง[หาน] ก. แบ่งส่วนเท่า ๆ กัน (ใช้แก่วิธีเลข). น. เรียกเครื่องหมายรูปดังนี้ ÷ ว่า เครื่องหมายหาร.

เถียง

หมายถึงก. พูดโต้, พูดแย้ง, พูดโต้แย้ง; ขัดกัน เช่น เรื่องนี้ความตอนต้นกับตอนปลายเถียงกัน.

องก์

หมายถึงน. ตอนหนึ่ง ๆ ในบทละคร แต่ละตอนอาจมีเพียงฉากเดียวหรือหลายฉากก็ได้. (ป., ส. องฺก).

อาณัติสัญญาณ

หมายถึงน. เครื่องหมายตามที่กำหนดรู้กันโดยอาศัยรูปหรือเสียงเป็นต้น.

ลักขะ

หมายถึงน. เครื่องหมาย, เป้า; จำนวนแสนหนึ่ง. (ป.; ส. ลกฺษ).

ประวิสรรชนีย์

หมายถึง[ปฺระวิสันชะนี] ก. ใส่เครื่องหมายวิสรรชนีย์.

ร่ายดั้น

หมายถึงน. ชื่อร่ายชนิดหนึ่ง บทหนึ่งมี ๕ วรรคขึ้นไป วรรคหนึ่งใช้ตั้งแต่ ๕-๗ คำ และจะต้องจบด้วยบาทที่ ๓ และที่ ๔ ของโคลงดั้นวิวิธมาลี นอกนั้นเหมือนร่ายสุภาพ.

ส้นรองเท้า

หมายถึงน. ส่วนล่างตอนท้ายของรองเท้าที่รองรับส้น.

หัวเถิก

หมายถึงว. มีผมที่หัวตอนหน้าผากร่นสูงขึ้นไป.

ไม้ยามักการ

หมายถึงน. เครื่องหมายบังคับให้อ่านพยัญชนะควบ รูปดังนี้ ๎.

ส่าขนุน

หมายถึงน. ดอกขนุนที่เกิดขึ้นก่อนแล้วร่วงไป ซึ่งเป็นเครื่องหมายว่าขนุนนั้นจะมีลูก.

ไถนา

หมายถึงก. กิริยาที่ทำนาตอนพลิกดิน.

 คำไทย ศัพท์มาใหม่ สแลง จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ