ผลการค้นหา

ค้นเจอ 358 รายการ

ชักหน้า

หมายถึงน. ชื่อขนมชนิดหนึ่ง ทำด้วยแป้งข้าวเจ้าผสมแป้งมัน ละลายกับนํ้าเชื่อม ใส่ถ้วยตะไลนึ่ง เมื่อสุกหน้าจะบุ๋ม, ขนมนํ้าดอกไม้ ก็เรียก.

พจนานุกรมไทย

ชูหน้าชูตา

หมายถึงก. ทำให้มีหน้ามีตาขึ้น, เชิดหน้าชูตา ก็ว่า.

พจนานุกรมไทย

ซื้อหน้า

หมายถึงก. เสนอหน้า, สำแดงตัวออกมาให้เห็น, เช่น ครั้นตอบพี่มึงถึงแต้ม อีแสนแนมซื้อหน้าเข้ามาสู้. (ไกรทอง); กู้หน้า เช่น ยอมเสียเงินเพื่อซื้อหน้า.

พจนานุกรมไทย

เณรหน้าไฟ

หมายถึงน. สามเณรที่บวชเนื่องในพิธีเผาศพ.

พจนานุกรมไทย

ด้านหน้า

หมายถึงก. ดื้อเข้าไปหาโดยไม่รู้สึกอาย.

พจนานุกรมไทย

ตลาดหน้าคุก

หมายถึง(สำ) ว. แพง. น. ตลาดที่ถือโอกาสขายโก่งราคาแพงกว่าปรกติและผู้ซื้อจำเป็นต้องซื้อ.

พจนานุกรมไทย

ต่อหน้ามะพลับ ลับหลังตะโก

หมายถึง(สำ) ว. ต่อหน้าทำเป็นดี แต่พอลับหลังก็นินทาหรือหาทางทำร้าย, หน้าไหว้หลังหลอก ก็ว่า.

พจนานุกรมไทย

ตั้งหน้า,ตั้งหน้าตั้งตา

หมายถึงก. มุ่งหน้า; ตั้งใจทำ, ทำอย่างจริงจัง, มุ่งมั่น.

พจนานุกรมไทย

ตัดหน้าฉาน

หมายถึงก. เดินผ่านหน้าที่ประทับ.

พจนานุกรมไทย

ตากหน้า

หมายถึงก. สู้ทนอาย.

พจนานุกรมไทย

ตีหน้า

หมายถึงก. แกล้งทำสีหน้าให้ผิดจากใจจริง เช่น ตีหน้าเซ่อ.

พจนานุกรมไทย

ตีหน้าตาย

หมายถึงก. ทำหน้าเฉยเหมือนไม่มีความรู้สึกหรือไม่รู้เรื่อง.

พจนานุกรมไทย

คำไทย ศัพท์มาใหม่ สแลง จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ