ค้นเจอ 859 รายการ

ดัง

หมายถึงว. บังเกิดเสียงขึ้นหรือทำให้เสียงบังเกิดขึ้นอย่างแรง เช่น กลองดัง พูดดัง เสียงดัง.

ไล่ลูกฆ้อง

หมายถึงก. ปรับเสียงลูกฆ้องไม่ให้แปร่ง; โดยปริยายหมายความว่า ดุด่าว่ากล่าวหรือลงโทษเรียงตัวตั้งแต่หัวแถวจนถึงปลายแถว.

กิตติศัพท์

หมายถึงน. เสียงเล่าลือ, เสียงสรรเสริญ, เสียงยกย่อง. (ป. กิตฺติ = สรรเสริญ, ยกย่อง + ส. ศพฺท = เสียง).

แห้

หมายถึงว. เสียงอย่างเสียงหมาคำราม, เขียนเป็น แฮ่ ก็มี.

รวะ

หมายถึงน. เสียงดัง, เสียงเอิกเกริก, เสียงอึง, เสียงร้องครํ่าครวญ. ก. ร้อง, ร้องไห้. (ป., ส.).

ตวาด

หมายถึง[ตะหฺวาด] ก. ขู่เต็มเสียง, คุกคามด้วยแผดเสียง, พูดเสียงดังด้วยความโกรธ.

ฉาด

หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงดังเมื่อตบหน้าโดยแรงเป็นต้น.

หูดับตับไหม้

หมายถึงว. ลักษณะเสียงที่ดังมากจนกลบเสียงอื่น.

แฮ่

หมายถึงว. เสียงอย่างเสียงหมาคำราม, แห้ ก็ใช้.

ฉะฉาด

หมายถึง(กลอน) ว. ฉาด, เสียงอย่างเสียงของแข็งกระทบกัน.

ตูมตาม

หมายถึงว. เสียงดังเอะอะอึกทึก เช่น เสียงระเบิดตูมตาม.

ผาง

หมายถึงว. เสียงดังอย่างเสียงเอามือตบสิ่งของ.

 คำไทย ศัพท์มาใหม่ สแลง จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ