ตัวกรองผลการค้นหา
หน้าผาก
หมายถึงน. ส่วนเบื้องบนของใบหน้าอยู่เหนือคิ้วขึ้นไป.
หน้าผี
หมายถึงน. หน้าตาอัปลักษณ์น่าเกลียดน่ากลัว.
หน้าไฟ
หมายถึงน. เวลาที่จุดไฟเผาศพ เช่น พระสวดหน้าไฟ.
หนามแดง
หมายถึงน. (๑) ชื่อไม้เถาเนื้อแข็งชนิด Maytenus marcanii Ding Hou ในวงศ์ Celastraceae ใช้ทำยาได้. (๒) ชื่อไม้พุ่มชนิด Carissa carandas L. ในวงศ์ Apocynaceae ดอกสีขาว หลอดดอกสีชมพู กลิ่นหอม ผลสีขาว สุกสีแดงคล้ำ กินได้, มะนาวไม่รู้โห่ ก็เรียก.
หน้ามืด
หมายถึงว. อาการที่เป็นลมหมดสติ; โดยปริยายหมายถึงมัวเมาจนขาดสติ ทำสิ่งที่ไม่ควรทำ.
หน่ายแหนง
หมายถึง[หฺน่ายแหฺนง] ก. ระอาเพราะหมางใจหรือแคลงใจเป็นต้น, แหนงหน่าย ก็ว่า.
หน้ายิ้ม ๆ
หมายถึงว. อาการยิ้มน้อย ๆ อย่างมีเลศนัย.
หน้ายุ่ง
หมายถึงว. มีสีหน้าว่ามีความยุ่งยากลำบากใจเพราะมีงานมากเสียจนไม่รู้จะทำอะไรก่อนอะไรหลังเป็นต้น.
หน้าร่าหุ์,หน้าราหู
หมายถึงน. ชื่อลายไทยแบบหนึ่งอยู่ในรูปทรงสี่เหลี่ยมขนมเปียกปูนทำเป็นหน้าอสูรที่ชื่อราหู เช่นตรงกลางพัดยศพระราชาคณะชั้นสามัญหรือที่โล่, หน้าขบ ก็เรียก.
หนาวอารมณ์
หมายถึงว. รู้สึกเปล่าเปลี่ยวใจ.
หนาหูหนาตา
หมายถึงดู หนาตา และ หนาหู.
หน้าไหว้หลังหลอก
หมายถึง(สำ) ว. ต่อหน้าทำเป็นดี แต่พอลับหลังก็นินทาหรือหาทางทำร้าย, ต่อหน้ามะพลับ ลับหลังตะโก ก็ว่า.