ตัวกรองผลการค้นหา
แยะ
หมายถึงก. แยก, แบะออก, แตกออก. ว. มากมาย เช่น ข้าวของมีแยะไป, มักใช้เข้าคู่กับคำ เยอะ เป็น เยอะแยะ.
โยคยะ
หมายถึง[โยกคะยะ] ว. สมควร, เหมาะ. (ส. โยคฺย).
ระบบสุริยะ
หมายถึงน. ระบบที่ประกอบด้วยดวงอาทิตย์ ซึ่งเป็นศูนย์กลางของแรงดึงดูด รวมทั้งดาวเคราะห์ใหญ่น้อยและบริวารของดาวเคราะห์ ดาวเหล่านี้หมุนอยู่รอบ ๆ ดวงอาทิตย์ และมีวงโคจรอยู่ในแนวระนาบใกล้เคียงกัน.
ราชสูยะ
หมายถึงน. พิธีราชาภิเษกของอินเดียโบราณ. (ส.).
เลขยะ
หมายถึง[เลขะยะ] น. การเขียน. (ส.).
วาชเปยะ
หมายถึง[วาชะ-] น. การดื่มเพื่อพลัง; ชื่อพิธีบูชาอย่างหนึ่งในอินเดียโบราณที่จัดทำสำหรับบุคคลในวรรณะกษัตริย์และวรรณะพราหมณ์. (ส.).
วายะ
หมายถึงน. ลม. (ป. วายุ, วาโย; ส. วายุ).
เวฬุริยะ
หมายถึงน. แก้วไพฑูรย์. (ป.; ส. ไวฑูรฺย).
ศัสยะ
หมายถึง[สัดสะยะ] น. ข้าวกล้า. (ส.; ป. สสฺส).
สัชฌายะ
หมายถึงก. สังวัธยาย. (ป.; ส. สฺวาธฺยาย).
สากิย,สากิย-,สากิยะ
หมายถึงน. ชื่อวงศ์กษัตริย์วงศ์หนึ่งในเมืองกบิลพัสดุ์ เรียกว่า ศากยวงศ์ หรือ สากิยวงศ์, เรียกกษัตริย์ในวงศ์นี้ว่า ศากยะ หรือ สากิยะ, ถ้าเพศหญิง ใช้ว่า สากิยา หรือ สากิยานี. (ป.; ส. ศากฺย).
เสนีย์,เสนียะ
หมายถึงน. จอมทัพ, ผู้นำทัพ. (ป.).