ตัวกรองผลการค้นหา
ตฤท
หมายถึง[ตฺริด] (แบบ) ก. เจาะ, แทง. (ส.; ป. ตุท).
ทัต,-ทัต
หมายถึงก. ให้แล้ว, ใช้เป็นคำหลังสมาส เช่น พรหมทัต เทวทัต. (ป. ทตฺต).
ปาณทัณฑ์
หมายถึงน. โทษถึงชีวิต. (ป.; ส. ปฺราณทณฺฑ).
วัคคุวัท
หมายถึงว. ผู้กล่าวไพเราะ. (ป. วคฺคุ + วท ว่า ผู้กล่าว).
อรรธบท
หมายถึง[อัดทะบด] น. ครึ่งทาง. (ส. อรฺธปท).
ข้าวกรู
หมายถึงน. ข้าวชนิดที่ทำเพื่ออุทิศให้เปรตประเภทหนึ่งในพิธีสารท.
อุณหิส
หมายถึง[อุนนะหิด] น. กรอบหน้า, มงกุฎ. (ป. อุณฺหีส; ส. อุษฺณีษ).
อุปัชฌาย,อุปัชฌาย-,อุปัชฌาย์,อุปัชฌายะ
หมายถึง[อุปัดชายะ-, อุบปัดชายะ-, อุปัดชา, อุบปัดชา] น. พระเถระผู้เป็นประธานการบวชกุลบุตรในพระพุทธศาสนา. (ป.; ส. อุปาธฺยาย).
สัมปทา
หมายถึง[สำปะทา] น. ความถึงพร้อมด้วยคุณความดี เช่น อุฏฐานสัมปทา = ความถึงพร้อมด้วยความเพียร. (ป., ส.).
อุบาสก
หมายถึงน. คฤหัสถ์ผู้ชายที่นับถือพระพุทธศาสนาอย่างมั่นคง. (ป., ส. อุปาสก).
อุปธิ
หมายถึง[อุปะทิ] น. กิเลส, ความพัวพัน, เหตุแห่งการเวียนเกิด; ขันธ์ ๕, ร่างกาย. (ป., ส.).
อุปราช
หมายถึง[อุปะหฺราด, อุบปะหฺราด] (โบ) น. ผู้สำเร็จราชการต่างพระองค์ประจำภาคหนึ่ง ๆ ในอาณาจักร.