ตัวกรองผลการค้นหา
สุวรรณ,สุวรรณ-
หมายถึง[-วัน, -วันนะ-] น. ทอง. (ส. สุวรฺณ; ป. สุวณฺณ).
เหลือง
หมายถึง[เหฺลือง] ว. สีอย่างสีรงทองหรือขมิ้น.
ตะแก,ตะแก่
หมายถึงน. ตัวแก เช่น ตะแก่เสียจริตผิดแล้วเหวย. (สังข์ทอง).
เมรุมาศ
หมายถึง[เมรุมาด] น. เมรุทอง, ราชาศัพท์ใช้ว่า พระเมรุมาศ.
กรีฑากร
หมายถึงก. ทำกรีฑา เช่น ปางกรีฑากร อนงค์ในแท่นทอง. (สมุทรโฆษ).
ยกหยิบ
หมายถึง(กลอน) ก. หยิบยก เช่น จะยกหยิบธิบดีเป็นที่ตั้ง. (นิ. ภูเขาทอง).
กลดกำมะลอ
หมายถึงน. ร่มชนิดหนึ่ง พื้นขาวโรยทองเป็นเครื่องยศ.
รู่
หมายถึงก. ครูด, ถู, สี, เช่น อย่าเอาทองไปรู่กระเบื้อง.
ล้วน,ล้วน ๆ
หมายถึงว. แท้, เป็นอย่างเดียวกันหมด, ไม่มีอะไรปน, เช่น ทองล้วน เงินล้วน ๆ.
กระบวนกระบิด
หมายถึง(กลอน) น. ชั้นเชิง เช่น ทั้งกระบวนกระบิดติดปั้นปึ่ง. (ไกรทอง), กระบิดกระบวน ก็ว่า.
เงินทองตรา
หมายถึง(โบ) น. เงินตราที่ทำด้วยทองหรือเงินเพื่อเป็นที่ระลึกในโอกาสต่าง ๆ.
กะไหล่
หมายถึงน. กรรมวิธีเคลือบสิ่งที่เป็นโลหะด้วยเงินหรือทองเป็นต้น โดยใช้ปรอทละลายเงินหรือทองให้เป็นของเหลว แล้วทาลงบนโลหะที่ต้องการเคลือบ จากนั้นไล่ปรอทออกโดยใช้ความร้อน, กาไหล่ ก็ว่า. ว. เรียกของเช่นพานเป็นต้นที่เคลือบเงินหรือทองด้วยกรรมวิธีเช่นนั้นว่า พานกะไหล่เงิน พานกะไหล่ทอง. (เทียบทมิฬ กะลายิ).