ตัวกรองผลการค้นหา
ปุก
หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงตำข้าว.
ข้าวเหลือเกลืออิ่ม
หมายถึง(สำ) น. บ้านเมืองที่บริบูรณ์ด้วยข้าวปลาอาหาร.
เข้า
หมายถึง(โบ) น. ข้าว; ขวบปี.
ข้าวยากหมากแพง
หมายถึง(สำ) น. ภาวะขาดแคลนอาหาร, ทุพภิกขภัย.
ละมุนละไม
หมายถึงว. อ่อนนุ่มพอดี ๆ ไม่สวยและไม่แฉะ เช่น หุงข้าวได้ละมุนละไม ข้าวเหนียวมูนได้ละมุนละไม; เรียบร้อย, นุ่มนวล, เช่น เด็กคนนี้มีกิริยามารยาทละมุนละไม.
ยาคุ,ยาคู
หมายถึงน. ข้าวต้ม; เรียกขนมชนิดหนึ่งทำด้วยข้าวอ่อนว่า ข้าวยาคุ หรือ ข้าวยาคู. (ป.).
ไพสพ
หมายถึงน. ชื่อเทพธิดาประจำข้าว, เจ้าแม่แห่งข้าว, โพสพ ก็ใช้; วัวที่ใช้ในพิธีแรกนา.
รุข้าว
หมายถึงก. เอาฟางออกจากเมล็ดข้าวที่นวดแล้ว.
ระแง้
หมายถึงน. เรียกแขนงของทะลายหมากหรือแขนงของรวงข้าวว่า ระแง้หมาก ระแง้ข้าว, ตะแง้ ก็ว่า.
กับ,กับ,กับข้าว
หมายถึงน. อาหารซึ่งปรกติใช้กินพร้อมข้าว.
ขี้ผึ้ง
หมายถึงน. รังผึ้งที่เอามาหุงใช้ในการต่าง ๆ เช่น ทำเทียน ทำสีผึ้ง.
โยง
หมายถึงก. เอาไม้แซะข้าวให้สุกทั่วกัน, ทำให้โหย่ง, คุ้ย, ในคำว่า โยงข้าว.