ตัวกรองผลการค้นหา
ดอกก้าน
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นกะแท่ง. (ดู กะแท่ง).
เนียมอ้ม
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นเนียม. [ดู เนียม ๑ (๑)].
ปอย
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. งานพิธีต่าง ๆ, ถ้างานใหญ่ เช่นประเพณีฉลองการสร้างถาวรวัตถุของวัด เรียกว่า ปอยหลวง, ถ้างานเล็ก เช่นงานบวช เรียกว่า ปอยน้อย.
ป่าแพะ
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ป่าละเมาะ.
เป๊า
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ปีฉลู, เขียนเป็น เปรา ก็มี.
โป่ง
หมายถึงน. ลักษณะของสิ่งที่พองด้วยลมหรือแก๊ส เช่น ลูกโป่ง; พื้นดินที่มีเกลือสินเธาว์ผุดเกรอะกรังอยู่, ป่าหรือดินที่มีโป่ง เรียกว่า ป่าโป่ง ดินโป่ง, เรียกผีที่มีอยู่ในที่เช่นนั้นว่า ผีโป่ง, เรียกลักษณะที่นั่งห้างคอยยิงสัตว์ที่มากินดินโป่งว่า นั่งโป่ง, ป่ง ก็ว่า; เรียกพื้นดินที่มีนํ้าผุดพุขึ้นมาว่า โป่งนํ้า และเรียกนํ้าที่ผุดพุขึ้นมานั้นว่า นํ้าโป่ง; (ถิ่น-พายัพ) ที่ริมฝั่งน้ำ, ที่ลุ่มน้ำขัง, ปง หรือ ป่ง ก็ว่า.
ผักเผ็ด
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ผักคราด. (ดู คราด ๒).
ผีฟ้า
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน, พายัพ) น. เทวดาพวกหนึ่ง.
ผีเสื้อน้อย
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นคนทีสอ. (ดู คนทีสอ).
พ่อเลี้ยง
หมายถึงน. ผัวของแม่ แต่ไม่ใช่พ่อของตัว; (ถิ่น-พายัพ) แพทย์; ชายที่มีฐานะดี.
ม่อห้อม,ม่อฮ่อม
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) ดู หม้อห้อม.
มื่น
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ, อีสาน) ก. ลื่น.