ตัวกรองผลการค้นหา
แหล่
หมายถึง[แหฺล่] น. ตอนหนึ่งหรือบทหนึ่งในเทศน์มหาชาติซึ่งลงท้ายด้วยคำว่า แล เช่น นั้นแล นั่นแล. ก. เทศน์มหาชาติเป็นทำนองตามแบบในแต่ละกัณฑ์.
ฝีในท้อง
หมายถึงน. วัณโรคที่เกิดในทรวงอกหรือในช่องท้อง.
พาง
หมายถึงน. แผ่นโลหะสำหรับตีบอกเสียง.
ซี่โครง
หมายถึงน. กระดูกโครงอกที่เรียงเป็นซี่ ๆ.
ยางหัวล้าน
หมายถึงน. ยางนอกที่สึกจนไม่มีดอก.
ไจร
หมายถึง[ไจฺร] (กลอน) จร, จากไป, เช่น แลเอกจักร เจียรไจร. (สมุทรโฆษ).
แพลม
หมายถึง[แพฺลม] ก. แลบออกมาพอแลเห็น เช่น ทุเรียนเนื้อบางเห็นเม็ดแพลมออกมา.
กล่า
หมายถึง[กฺล่า] (โบ; กลอน) ก. ควัก, แขวะ, แหวะ, เช่น อีกกรบอกหววมึงกูจะผ่า กูจะกล่าเอาขวนนหววมึงออกแล. (ม. คำหลวง ชูชก).
สนทรรศน์
หมายถึง[-ทัด] น. การดู, การจ้องดู, การแลเห็น. (ส. สํ + ทรฺศน).
กระโจมอก
หมายถึงก. นุ่งผ้าสูงปิดอก. ว. อาการที่นุ่งผ้าสูงปิดอก ในความว่า นุ่งผ้ากระโจมอก.
ปโยธรา
หมายถึงน. “ที่ทรงนํ้านมไว้” คือ ทรวงอกหรือนมหญิง. (ส.).
อกเต่า
หมายถึงว. เรียกสิ่งที่มีลักษณะแบนแฟบอย่างอกของเต่า.