ตัวกรองผลการค้นหา
กง
หมายถึงน. ปลามังกง. (ประถม ก กา ในจินดามณี).
นาสิก
หมายถึง(แบบ) น. จมูก. (ป., ส. นาสิกา).
งับ
หมายถึงก. ปิดอย่างไม่สนิทหรือปิดอย่างไม่ลงกลอน เช่น งับประตู; อาการที่อ้าปากคาบหรือกัดโดยเร็ว.
กาลัญญู
หมายถึง[กาลันยู] น. ผู้รู้กาล. (ป.).
กากภาษา
หมายถึง[กากะพาสา] น. ชาติกา เช่น ลางมารนิรมิตอินทรีย์เศียรเป็นอสุรี และกายเป็นกากภาษา. (คำพากย์).
กาศิกพัสตร์
หมายถึงน. ผ้าเนื้อละเอียดมาจากแคว้นกาสี. (ส.).
ป่น
หมายถึงน. เครื่องจิ้มอย่างหนึ่ง ปรุงด้วยนํ้าปลาร้า. ก. ทำให้แหลกละเอียดด้วยการตำเป็นต้น เช่น ป่นเกลือ ป่นปลา ป่นพริก. ว. ที่แหลกละเอียด เช่น พริกป่น ปลาป่น เกลือป่น.
กาลเทศะ
หมายถึง[กาละ-] น. เวลาและสถานที่; ความควรไม่ควร. (ส.).
กากณึก
หมายถึง[กากะหฺนึก] น. ทรัพย์มีค่าเท่าค่าแห่งชิ้นเนื้อพอกาพาไปได้; ชื่อมาตราเงินอย่างตํ่าที่สุด. (ป. กากณิกา).
สวนครัว
หมายถึงน. บริเวณที่ปลูกพืชผักที่ใช้เป็นอาหารในครัวเรือน เช่น พริก มะเขือ ข่า ตะไคร้ โหระพา.
คำเทียบ
หมายถึงน. แบบสอนอ่านที่แจกตามรูปตามมาตรา ก กา กง กน ฯลฯ เช่น ก กา กิ กี ฯลฯ เป็นคำเทียบของแม่ ก กา กง กัง กาง กิง ฯลฯ เป็นคำเทียบของแม่ กง.
สักกาย,สักกาย-
หมายถึง[-กายะ-] น. กายของตน. (ป.; ส. สฺวกาย).