ค้นเจอ 474 รายการ

กระดานโต้คลื่น

หมายถึงน. กระดานที่มีลักษณะแคบและยาว ใช้เล่นบนคลื่นโดยผู้เล่นยืนทรงตัวบนแผ่นกระดานแล้วให้คลื่นหนุนเคลื่อนไป. (อ. surfboard), เรียกการเล่นเช่นนั้นว่า การเล่นกระดานโต้คลื่น. (อ. surf-riding).

อำพัน

หมายถึงน. ยางไม้ที่แข็งเป็นก้อน สีเหลืองใสเป็นเงา.

มือตก

หมายถึงว. เสื่อมความสามารถลง เช่น หมู่นี้เล่นบิลเลียดมือตกไป, เสื่อมความนิยม เช่น เขียนหนังสือมือตกไป, เสียมากกว่าได้ในการเล่นการพนัน เช่น ตอนนี้เขาเล่นไพ่กำลังมือตก.

ฉายา

หมายถึงน. เงา, ร่มไม้. (ป.); ชื่อที่พระอุปัชฌาย์ตั้งให้เป็นภาษาบาลีเมื่ออุปสมบท, ชื่อตั้งให้กันเล่น ๆ หรือตามลักษณะที่หมายรู้กันในหมู่คณะ. (ป., ส.).

เหย่อย

หมายถึง[เหฺย่ย] น. การเล่นเพลงพื้นบ้านอย่างหนึ่งของไทย ผู้เล่นร้องกลอนสดและรำประกอบ ภายหลังมีกลองยาวประกอบด้วย มักเล่นในบางเทศกาลเช่นฤดูเกี่ยวข้าว.

รำโคม

หมายถึงน. การรำแบบหนึ่ง ผู้เล่นถือโคมรำเป็นท่าต่าง ๆ, เดิมเล่นเฉพาะในงานหลวง.

หมากเก็บ

หมายถึงน. การเล่นของเด็กใช้เม็ดกรวดหรือลูกไม้โยนแล้วเก็บ มีวิธีการเล่นและกติกาต่าง ๆ.

อีแก่กินน้ำ

หมายถึงน. ชื่อการเล่นไพ่อย่างหนึ่ง. ไพ่อีแก่

ของขบเคี้ยว

หมายถึงน. ของกินเล่นที่ไม่เจตนากินให้อิ่ม.

ตีผี

หมายถึงน. วิธีเล่นการพนันบิลเลียดชนิดหนึ่ง.

โป่

หมายถึงก. อยู่ข้างหลังที่สุด (ใช้พูดในการเล่นเช่นหยอดหลุม).

วาทิน

หมายถึงน. คนเล่นดนตรี. (ดู วาที).

 คำไทย ศัพท์มาใหม่ สแลง จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ