ตัวกรองผลการค้นหา
ผลัก
หมายถึง[ผฺลัก] ก. ใช้มือดันให้พ้นตัวหรือให้เคลื่อนที่ไปทันที เช่น ผลักประตู.
มิลักขะ,มิลักขู
หมายถึงน. คนป่าเถื่อน. (ป.).
ไม้หลักปักขี้ควาย
หมายถึง(สำ) ว. โลเล, ไม่แน่นอน, เช่น เหมือนไม้หลักปักเลนเอนไปมา. (สังข์ทอง).
เยาวลักษณ์
หมายถึงน. หญิงมีลักษณะสวย.
ละล่ำละลัก
หมายถึงก. อาการที่พูดไม่ได้เร็วอย่างใจกระอึกกระอักติด ๆ ขัด ๆ เพราะเหนื่อย ตกใจ ดีใจ หรือรีบร้อน เป็นต้น.
ลักไก่
หมายถึง(ปาก) ก. หลอกล่อให้หลงเข้าใจผิด, ใช้อุบายลวงให้หลง, (มักใช้แก่การกีฬา) เช่น ยิงลูกลักไก่, ถือไพ่แต้มต่ำ แต่เพิ่มเค้าเพื่อให้อีกฝ่ายหนึ่งเข้าใจผิดว่าตนถือไพ่แต้มสูง (ใช้แก่การเล่นโป๊กเกอร์หรือเผ).
ลักเค้า
หมายถึงก. ลอบทำเอาแบบอย่างเขา.
ลักทรัพย์
หมายถึง(กฎ) ก. ชื่อความผิดอาญาฐานเอาทรัพย์ของผู้อื่น หรือที่ผู้อื่นเป็นเจ้าของรวมอยู่ด้วยไปโดยทุจริต.
ลักพา
หมายถึงก. ลอบพาหญิงหนีไปในทางชู้สาว.
ลักยิ้ม
หมายถึงน. รอยเล็ก ๆ ที่บุ๋มลงไปที่แก้ม.
ลักษณ์
หมายถึง[ลัก] (กลอน) น. จดหมาย, เรียกเต็มว่า อักษรลักษณ์; (โบ) ลักษมณ์.
สลักเสลา
หมายถึง[-สะเหฺลา] ก. สลักให้เป็นลวดลายเรียบร้อยสวยงาม เช่น เสียเวลานั่งสลักเสลาผักครึ่งวันกว่าจะได้ลงมือทำกับข้าว สลักเสลาเสาหินเป็นลายเทพนม.