ตัวกรองผลการค้นหา
อกัปปิย,อกัปปิย-,อกัปปิยะ
หมายถึง[อะกับปิยะ-] ว. ไม่ควร, ไม่เหมาะ. (ป.).
อิสริย,อิสริย-,อิสริยะ
หมายถึง[อิดสะริยะ-] น. ความเป็นใหญ่, ความเป็นเจ้า, ความยิ่งใหญ่. (ป. อิสฺสริย; ส. ไอศฺวรฺย).
ขยะ
หมายถึง[ขะหฺยะ] น. หยากเยื่อ, มูลฝอย, ใช้ว่า กระหยะ ก็มี.
ขะแยะ
หมายถึงก. ตำเบา ๆ, ตำแซะ ๆ; เอาไหล่กระแทกเข้าไป.
จำนวนอตรรกยะ
หมายถึง(คณิต) น. จำนวนที่สามารถเขียนให้เป็นรูปทศนิยมไม่รู้จบประเภทไม่ซํ้าได้ เช่น (= ๑.๔๑๔๒๑๓๕...), (= ๓.๑๔๑๕๙๒๖...).
เดียะ
หมายถึงว. คล่องแคล่ว เช่น ว่าเดียะ ว่าวปักเป้าส่ายเดียะ, อย่างกระชั้นชิดไม่ให้คลาดสายตา เช่น ตามเดียะ.
ตปนียะ
หมายถึงน. ทองคำ. (ป., ส.).
ปานีย,ปานีย-,ปานียะ
หมายถึง[ปานียะ-] ว. ควรดื่ม, น่าดื่ม, ดื่มได้. (ป., ส.).
ปูชนีย,ปูชนีย-,ปูชนียะ
หมายถึง[-ชะนียะ] ว. น่านับถือ, น่าบูชา, เช่น ปูชนียวัตถุ ปูชนียบุคคล. (ป.).
พิริย,พิริย-,พิริยะ
หมายถึง[พิริยะ-] น. ความหมั่น, ความกล้า; คนกล้า, คนแข็งแรง, นักรบ. (ป. วิริย; ส. วีรฺย ว่า ความหมั่น, ความกล้า).
ภาติยะ
หมายถึงน. ลูกของพี่ชายน้องชาย, หลาน. (ป.; ส. ภาตฺรีย).
แยกแยะ
หมายถึงก. กระจายออกให้เห็นชัดเจน เช่น แยกแยะปัญหาให้เห็นเป็นประเด็น ๆ ไป.