ตัวกรองผลการค้นหา
พลั่ก
หมายถึง[พฺลั่ก] ว. อาการที่ไหลทะลักออกมาด้วยกำลังดัน เช่น เลือดออกพลั่ก; เสียงดังเช่นนั้น.
กษัยน้ำ
หมายถึงน. กษัยเนื่องจากเลือด นํ้าเหลือง หรือ เสมหะเป็นพิษ ถ้ารวมทั้ง ๓ ประการ เรียกว่า กษัยเลือด.
เลือดล้างหน้า
หมายถึงน. เลือดระดูที่ออกมาเล็ก ๆ น้อย ๆ หลังจากคลอดลูกแล้ว แสดงว่าจะตั้งท้องได้อีก.
ช็อก
หมายถึงน. สภาวะที่ร่างกายเสียเลือดจนความดันเลือดต่ำมาก หรือถูกกระทบจิตใจอย่างรุนแรง หรือถูกกระแสไฟฟ้าไหลผ่าน เป็นต้น จนทำให้เป็นลมหรือหมดสติในทันที. (อ. shock).
น้ำหนอง
หมายถึงน. น้ำเลือดเสียกลายเป็นสีขาวข้นที่กลัดอยู่ตามแผลและฝี, หนอง ก็ว่า.
อนันตริยกรรม
หมายถึง[-ตะริยะกำ] น. กรรมที่ให้ผลไม่เว้นระยะ คือ กรรมที่เป็นบาปหนักที่สุด มี ๕ อย่าง คือ ๑. ฆ่าบิดา ๒. ฆ่ามารดา ๓. ฆ่าพระอรหันต์ ๔. ทำให้พระกายพระพุทธเจ้าห้อเลือด ๕. ทำให้สงฆ์แตกแยกกัน. (ป. อนนฺตริยกมฺม).
หน้าซีด
หมายถึงว. มีสีหน้าไม่สดใสหรือไม่มีสีเลือดเพราะอดนอน ตกใจ หรือถูกจับได้ว่าทำผิดเป็นต้น.
หน้าเผือด,หน้าเผือดสี
หมายถึงน. หน้าไม่มีสีเลือด. ว. มีสีหน้าแสดงความผิดหวังหรือตกใจเป็นต้น, หน้าถอดสี ก็ว่า.
หมอน้อย
หมายถึงน. อุปกรณ์ที่ใช้ในการนวดเช่นนมไม้; เรียกตัวปลิงที่ใช้กอกเลือดว่าหมอน้อย.
แข่น,แข้น
หมายถึงก. ข้นจวนแห้งจวนแข็ง เช่น เลือดแข้น. ว. แข็ง เช่น อาหารแข้น.
เลือดฝาด
หมายถึงน. เลือดที่แสดงออกทางผิวพรรณ เช่น มีเลือดฝาดดี หมายความว่า มีผิวพรรณเปล่งปลั่งมีน้ำมีนวล.
กอก
หมายถึงก. ดูดเลือด หนอง หรือลมออกจากร่างกายหรือดูดเอานํ้านมออกจากเต้านมโดยใช้ถ้วย กระบอก ฯลฯ เป็นเครื่องดูด.