ตัวกรองผลการค้นหา
น้า
หมายถึงน. น้องของแม่, เรียกผู้ที่มีวัยอ่อนกว่าแม่.
เยิ่น
หมายถึงว. มีระยะยาวหรือนานยืดออกไป; เนิบ เช่น อ่อนเยิ่น.
โคแก่ชอบกินหญ้าอ่อน
หมายถึง(สำ) น. ชายสูงอายุที่ชอบผู้หญิงรุ่นสาว.
ผ้านวม
หมายถึงน. ผ้าห่มที่มีของอ่อนนุ่มเช่นสำลีอยู่ข้างในเพื่อให้ความอบอุ่น.
สะอิ้ง
หมายถึงว. อาการที่เดินเอวอ่อนไปอ่อนมา เช่น เดินสะอิ้ง. น. สายรัดเอว เป็นเครื่องประดับสำหรับผู้หญิง, สะเอ้ง ก็ว่า. (ไทยใหญ่ แอ้ง ว่า เอว).
กะปวกกะเปียก
หมายถึงว. อ่อนกำลังจนแทบไม่อาจทรงตัวได้ตามลำพัง, ปวกเปียก ก็ว่า.
ง้องอน
หมายถึงก. อ้อนวอนขอคืนดีด้วย, อ่อนเข้าหาเพื่อให้ยอมหรือช่วยเหลือ, งอนง้อ ก็ว่า.
งอนง้อ
หมายถึงก. อ้อนวอนขอคืนดีด้วย, อ่อนเข้าหาเพื่อให้ยอมหรือช่วยเหลือ, ง้องอน ก็ว่า.
แผละ
หมายถึง[แผฺละ] ว. เสียงดังเช่นนั้น; แสดงอาการอ่อนกำลัง เช่น ล้มแผละ.
พลุ้น
หมายถึง[พฺลุ้น] ว. อ่อน (ใช้แก่มะพร้าวที่กะลายังไม่แข็ง).
ลมชวย
หมายถึงน. ลมที่พัดอ่อน ๆ, ลมที่พัดเรื่อย ๆ.
ละลวย
หมายถึงก. งงงวย, ทำให้หลง, เช่น คาถามหาละลวย. ว. มีมาก, ได้มาก; อ่อน, นุ่ม.