ตัวกรองผลการค้นหา
ลำประโดง
หมายถึงน. ลำน้ำขนาดเล็กที่ขุดจากลำน้ำขนาดใหญ่เพื่อชักน้ำเข้านาเข้าสวน, ลำกระโดง ก็ว่า.
ข้ามน้ำข้ามทะเล,ข้ามน้ำข้ามท่า
หมายถึง(สำ) ก. ต้องฟันฝ่าอุปสรรคและความลำบากต่าง ๆ กว่าจะได้ผลสำเร็จ.
เฝื่อน
หมายถึงว. รสที่เจือฝาดและขื่นอย่างรสดีเกลือ; วางหน้าไม่สนิทเหมือนกินของมีรสเฝื่อน.
เลิง
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. หนองน้ำ.
สุธาหรณ์
หมายถึงครุฑ, ผู้ลักน้ำอมฤต
อมฤตาหรณ์
ทรัพย์ในดิน สินในน้ำ
หมายถึง(สำ) น. สิ่งที่มีอยู่หรือเกิดตามธรรมชาติ อันอาจนำมาใช้ให้เป็นประโยชน์ได้.
น้ำน้อยแพ้ไฟ
หมายถึง(สำ) น. ฝ่ายข้างน้อยย่อมแพ้ฝ่ายข้างมาก.
พายเรือทวนน้ำ
หมายถึง(สำ) ก. ทำด้วยความยากลำบาก.
มิดหัว
หมายถึงว. อาการที่หัวจมหายลงไปในน้ำ เช่น ดำน้ำจนมิดหัว.
หุบห้วย
หมายถึงน. หุบเขาที่มีแอ่งน้ำขังอยู่.
รส
หมายถึงน. สิ่งที่รู้ได้ด้วยลิ้น เช่น เปรี้ยว หวาน เค็ม ฝาด, โดยปริยายหมายถึง ความไพเราะ เช่น กลอนบทนี้ไม่มีรส. (ป., ส.).