ตัวกรองผลการค้นหา
โลกย์,โลกยะ,โลกัย
หมายถึงว. ของโลก. (ส. โลกฺย).
ศยะ
หมายถึง[สะ-] ก. นอน; หลับ; อยู่, พักผ่อน, มักใช้เป็นส่วนท้ายสมาส. (ส.).
สมวายะ
หมายถึง[สะมะวายะ] น. หมู่, พวก, ประชุม. (ป., ส.).
สามัตถิยะ
หมายถึงน. ความสามารถ, อำนาจ, ความแข็งแรง. (ป. สมตฺถิย; ส. สามารฺถฺย).
สิธยะ
หมายถึง[สิดทะยะ] น. ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์บุษยะ มี ๕ ดวง, ดาวปุยฝ้าย ดาวพวงดอกไม้ ดาวดอกบัว ดาวโลง ดาวบุษย์ ดาวปุษยะ หรือ ดาวปุสสะ ก็เรียก.
หัมมียะ
หมายถึง[หำ-] น. เรือนแบบหนึ่ง. (ป.; ส. หรฺมฺย).
อนยะ
หมายถึง[อะนะ-] น. เคราะห์ร้าย, ทุกข์, ความฉิบหาย. (ป., ส.).
อัจฉริย,อัจฉริย-,อัจฉริยะ
หมายถึง[อัดฉะริยะ-] ว. วิเศษน่าอัศจรรย์, มีความรู้ความสามารถเกินกว่าระดับปรกติมาก. (ป.; ส. อาศฺจรฺย).
อารย,อารย-,อารยะ
หมายถึง[อาระยะ-] ว. เจริญ. (ส.; ป. อริย).
อุทริยะ
หมายถึง[อุทะริยะ] น. อาหารที่กินเข้าไปใหม่ ๆ. (ป. อุทริย; ส. อุทรฺย).
อุปัชฌาย,อุปัชฌาย-,อุปัชฌาย์,อุปัชฌายะ
หมายถึง[อุปัดชายะ-, อุบปัดชายะ-, อุปัดชา, อุบปัดชา] น. พระเถระผู้เป็นประธานการบวชกุลบุตรในพระพุทธศาสนา. (ป.; ส. อุปาธฺยาย).
สุนทรียะ
หมายถึงว. เกี่ยวกับความนิยม ความงาม.