ค้นเจอ 305 รายการ

ต้ม

หมายถึงน. ชื่อขนมชนิดหนึ่ง ทำด้วยแป้งข้าวเหนียวปั้นเป็นลูกกลม ๆ ถ้าใส่ไส้นํ้าตาลปึกตัดเป็นก้อนสี่เหลี่ยมหรือไส้หน้ากระฉีกแล้วคลุกมะพร้าวข้างนอก เรียกว่า ขนมต้มขาว, ถ้าต้มเคี่ยวกับนํ้าตาลปึกและมะพร้าวอย่างหน้ากระฉีก เรียกว่า ขนมต้มแดง.

เลน

หมายถึงน. ดินเปียกเหลวจนปั้นไม่ได้ เช่น โกยเลนลอกท้องร่อง.

แฉะ

หมายถึงก. เปียกหรือชุ่มนํ้าอยู่เสมอ เช่น ถนนแฉะ ตาแฉะ, เปียกหรือชุ่มนํ้าเกินไป เช่น ข้าวแฉะ; ไม่รีบร้อน, เฉื่อยชา, เช่น ทำงานแฉะ.

ตุ้บตั้บ

หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงทุบกัน. น. เรียกขนมชนิดหนึ่ง ทำด้วยถั่วกวนกับนํ้าตาลแล้วทุบให้ละเอียด ตัดเป็นชิ้น ๆ ว่า ขนมตุ้บตั้บ.

ไข่เต่า

หมายถึงน. ชื่อขนมอย่างหนึ่งทำด้วยแป้งต้มกับกะทิ มีสีขาวรสมันเค็ม มักกินผสมกับขนมปลากริม.

งาตัด

หมายถึงน. ชื่อขนมชนิดหนึ่ง ทำด้วยงากวนกับนํ้าตาลแล้วตัดเป็นชิ้นสี่เหลี่ยมคล้ายข้าวพองในเครื่องจันอับ.

ช่อม่วง

หมายถึงน. ชื่อขนมชนิดหนึ่ง. (เห่เรือ); ชื่อดอกไม้ไฟชนิดหนึ่ง.

น้ำดอกไม้

หมายถึงน. ชื่อขนมชนิดหนึ่ง ทำด้วยแป้งข้าวเจ้าผสมแป้งมัน ละลายกับนํ้าเชื่อมใส่ถ้วยตะไลนึ่ง เมื่อสุกหน้าจะบุ๋ม, ขนมชักหน้า ก็เรียก.

แต่งหน้าขนม

หมายถึงก. ประดับหน้าขนมเค้กให้สวยงามด้วยนํ้าตาลหรือครีมเป็นต้น.

หมดเกลี้ยง

หมายถึงว. ไม่มีเหลือ เช่น เด็กกินขนมจนหมดเกลี้ยง.

ลูกกลอน

หมายถึงน. เม็ดยาเปียก ๆ ที่ปั้นเป็นก้อนกลมเพื่อกลืนกิน.

สิ่งก่อสร้าง

หมายถึงน. อาคารบ้านเรือนเป็นต้นที่สร้างโดยใช้อิฐและปูนเป็นส่วนใหญ่.

 คำไทย ศัพท์มาใหม่ สแลง จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ