ตัวกรองผลการค้นหา
ชิม
หมายถึงก. ลองลิ้มรสดูด้วยปลายลิ้น, ทดลองให้รู้รส.
แกว
หมายถึงน. เรียกไม้ยาว ๆ ที่ผูกเบ็ดที่ปลายสำหรับชักกบในรูว่า ขอแกว.
กระเดาะปาก
หมายถึงก. ทำให้เกิดเสียงดังด้วยการใช้ลิ้นดันเพดานเป็นต้นแล้วสลัดลง.
เกรียด
หมายถึง[เกฺรียด] ว. เสียงเขียดร้อง เช่น เสียงกรอดเกรียดเขียดกบเข้าขบเคี้ยว. (นิ. เพชร).
กลี่
หมายถึง[กฺลี่] น. ภาชนะสำหรับใส่หมากบุหรี่ โดยมากมีรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า มีลิ้นข้างใน ยกออกได้.
ฉทวาร
หมายถึง[ฉะทะวาน] น. ทวารทั้ง ๖ คือ ตา หู จมูก ลิ้น กาย และใจ.
กระเหม่า
หมายถึง[-เหฺม่า] น. เขม่า, ละอองขึ้นที่ลิ้นเด็กอ่อน โบราณเรียกว่า กระเหม่าซาง. (แผลงมาจาก เขม่า).
มหากาฬ
หมายถึงน. ชื่อยาไทยชนิดหนึ่งสำหรับแก้โรคปากเปื่อย คอเปื่อย ลิ้นเปื่อย.
ล้อหลอก
หมายถึงก. ทำกิริยาอาการเย้าเล่น เช่น เด็กแลบลิ้นปลิ้นตาล้อหลอกกัน, หลอกล้อ ก็ว่า.
หีบเพลง
หมายถึงน. เครื่องอัดลมทำด้วยไม้หุ้มกระดาษมีรู มีลิ้นใช้นิ้วปิดเปิดให้เป็นเสียงเพลง.
แก้วมรกต
หมายถึงน. ชื่อโรคซางละอองเป็นฝ้าบาง ๆ ที่ขึ้นตามลิ้นและในปาก มีสีเขียวดังสีใบไม้ กระทำให้หน้าเขียว บางทีก็เหลืองหรือดำ ลิ้นกระด้าง คางแข็ง มือกำ เท้างอ. (แพทย์).
กระหยบ
หมายถึง(โบ) ก. หมอบ เช่น ฟุบกบกระหยบเงียบมิเกรียบไว้. (มโนห์รา); (ถิ่น-ปักษ์ใต้) แอบ, ซ่อน, ซุก.