ตัวกรองผลการค้นหา
ที่ราบสูง
หมายถึงน. ที่ราบซึ่งสูงกว่าระดับผิวโลกโดยรอบตั้งแต่ ๓๐๐ เมตรขึ้นไป.
ประสูติการ
หมายถึงน. การเกิด, ราชาศัพท์ใช้ว่า พระประสูติการ.
ป่าสูง
หมายถึงน. ป่าที่อยู่ในที่สูงขึ้นไป.
ฝีคัณฑสูตร
หมายถึงน. ชื่อฝีชนิดหนึ่ง มักเป็นที่บริเวณขอบทวารหนัก.
พิสูจน์
หมายถึงก. บ่ง, ชี้แจงให้รู้เหตุผล, เช่น เอาพยานหลักฐานไปพิสูจน์ความจริงในศาล, ทดลองให้เห็นจริง, ทดลองหาความจริง, เช่น มีวิธีพิสูจน์ว่าเป็นผงชูรสแท้หรือไม่. (ส. วิสูจน).
ไม่สู้
หมายถึงว. ไม่ค่อย เช่น ไม่สู้ดี คือ ไม่ค่อยดี.
ยิ้มสู้
หมายถึงก. ยิ้มพร้อมที่จะสู้กับอุปสรรคอันตรายใด ๆ โดยไม่ยอมถอย.
ราพณาสูร
หมายถึง[ราบพะนาสูน] (กลอน) น. ยักษ์. (ส. ราวณ + อสุร).
รามสูร
หมายถึง[รามมะสูน] น. ชื่อยักษ์ตนหนึ่งตามเทพนิยายของอินเดีย เชื่อกันว่าเสียงฟ้าร้องเป็นเสียงรามสูรขว้างขวาน.
ลูกสูบ
หมายถึงน. อุปกรณ์ชนิดหนึ่งในเครื่องยนต์ ทำหน้าที่อัดไอนํ้ามันเชื้อเพลิงผสมอากาศเข้าไปในกระบอกสูบเพื่อให้จุดระเบิด แล้วรับกำลังจากแรงระเบิดส่งต่อไปยังก้านสูบ แล้วขับไล่ไอเสียออกไปด้วย.
สมสู่
หมายถึงก. ร่วมประเวณี (มักใช้ในทางไม่ดี) เช่น เขาไปสมสู่กันเอง สมสู่อยู่กินกันฉันผัวเมีย, บางทีก็ใช้กับสัตว์บางชนิด เช่น เดือน ๑๒ เป็นฤดูที่สุนัขสมสู่กัน.
สายสูตร
หมายถึงน. เชือกหนังที่ผูกช้างให้เดินตามกัน; เส้นด้ายที่เจ้านายหรือสมเด็จพระสังฆราชจับโยงไปเพื่อกระทำกิจกรรมทางศาสนา เช่น ยกช่อฟ้าหรือเททองหล่อพระพุทธรูปเป็นต้น.