ผลการค้นหา

ลักทรัพย์* *ลักทรัพย์ *ลักทรัพย์*
คำไทย บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 151 รายการ

ของเก่า

หมายถึงน. ของโบราณ, ของใช้แล้ว; (กฎ) ทรัพย์ที่ผู้ค้าของเก่าเป็นอาชีพเสนอขาย แลกเปลี่ยน หรือจำหน่ายโดยประการอื่นอย่างทรัพย์ที่ใช้แล้ว ทั้งนี้ รวมถึงของโบราณด้วย.
 พจนานุกรมไทย

ธโนปจัย

หมายถึง[ทะโนปะไจ] (แบบ) น. การสะสมทรัพย์. (ส.).
 พจนานุกรมไทย

ทายัช

หมายถึง(แบบ) น. ทรัพย์มรดก. (ป. ทายชฺช; ส. ทายาทฺย).
 พจนานุกรมไทย

โจรกรรม

หมายถึง[โจระกำ, โจนระกำ] น. การลัก, การขโมย, การปล้น. (ส.; ป. โจรกมฺม).
 พจนานุกรมไทย

ล้วงคอ,ล้วงคองูเห่า

หมายถึง(ปาก) ก. บังอาจลักขโมยหรือล่อลวงเอาทรัพย์สินเป็นต้นจากผู้ที่น่าเกรงขาม.
 พจนานุกรมไทย

เจ้ามรดก

หมายถึง(กฎ) น. ผู้ตายซึ่งมีทรัพย์มรดกตกทอดแก่ทายาท.
 พจนานุกรมไทย

แย่งชิง

หมายถึงก. ยึดถือเอาทรัพย์หรือประโยชน์ในลักษณะที่เป็นทรัพย์สินของผู้อื่น.
 พจนานุกรมไทย

อาคารชุด

หมายถึง(กฎ) น. อาคารที่บุคคลสามารถแยกการถือกรรมสิทธิ์ออกได้เป็นส่วน ๆ โดยแต่ละส่วนประกอบด้วยกรรมสิทธิ์ในทรัพย์ส่วนบุคคลและกรรมสิทธิ์ร่วมในทรัพย์ส่วนกลาง. (อ. condominium).
 พจนานุกรมไทย

ตระหนี่

หมายถึง[ตฺระหฺนี่] ว. หวงไม่อยากให้ง่าย ๆ เช่น ตระหนี่ทรัพย์ ตระหนี่ความรู้.
 พจนานุกรมไทย

เอาเนื้อหนูไปปะเนื้อช้าง

หมายถึง(สำ) ก. เอาทรัพย์หรือสิ่งของจากคนที่มีน้อยไปให้แก่ผู้ที่มีมากกว่า.
 พจนานุกรมไทย

ล้วงกระเป๋า

หมายถึงก. เอามือสอดเข้าไปในกระเป๋า, ถ้ายืนเอามือล้วงกระเป๋าเวลาอยู่ต่อหน้าผู้หลักผู้ใหญ่ถือว่าเป็นการแสดงกิริยาที่ไม่สุภาพ; ลักทรัพย์ในกระเป๋าของผู้อื่น เช่น เขาถูกล้วงกระเป๋า ระวังถูกล้วงกระเป๋า.
 พจนานุกรมไทย

พิตร

หมายถึง[พิด] น. ทรัพย์, ของเครื่องปลื้มใจ. (ส., ป. วิตฺต).
 พจนานุกรมไทย

 คำไทย ศัพท์มาใหม่ สแลง จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด