ตัวกรองผลการค้นหา
แป้งร่ำ
หมายถึงน. แป้งที่ปรุงด้วยเครื่องหอม.
เสาวรภย์
หมายถึงน. เสารภย์, กลิ่นหอม. (ส.).
ตะแง้
หมายถึงน. เรียกแขนงของทะลายหมากหรือแขนงของรวงข้าว ว่า ตะแง้หมาก ตะแง้ข้าว, ระแง้ ก็เรียก.
สุคนธชาติ
หมายถึงน. ความหอม, กลิ่นหอม; กลิ่นหอมที่มีอยู่ในส่วนต่าง ๆ ของต้นไม้ ได้แก่ ราก แก่น กระพี้ เปลือก สะเก็ด น้ำในต้น ใบ ดอก และผล.
หมากยับ
หมายถึงน. หมากที่เก็บไว้ทั้งเปลือกเพื่อไว้กินได้นาน ๆ.
กินรุก
หมายถึงก. เดินหมากเข้าไปกินหมากของอีกฝ่ายหนึ่งแล้วอยู่ในตำแหน่งที่จะกินขุนของอีกฝ่ายหนึ่งทันที (ใช้ในการเล่นหมากรุก).
เชี่ยน,เชี่ยนหมาก
หมายถึงน. ภาชนะสำหรับใส่เครื่องหมากพลู.
ทรภิกษ์
หมายถึงน. การขาดแคลนอาหาร, ข้าวยากหมากแพง.
อภิเลปน์
หมายถึงน. การลูบไล้; เครื่องลูบไล้, ของหอม. (ป.).
ผการาย
หมายถึงน. เรียกต้นหมากที่เพิ่งออกดอกประปราย.
ตะนาว
หมายถึงน. ชื่อกระแจะเครื่องหอมชนิดหนึ่ง.
จวงจันทน์
หมายถึงน. เครื่องหอมที่เจือด้วยจวงและจันทน์.