ค้นเจอ 150 รายการ

สถาบัน

หมายถึง[สะ-] (สังคม) น. สิ่งซึ่งคนในส่วนรวม คือ สังคม จัดตั้งให้มีขึ้นเพราะเห็นประโยชน์ว่ามีความต้องการและจำเป็นแก่วิถีชีวิตของตน เช่น สถาบันครอบครัว สถาบันศาสนา สถาบันพระมหากษัตริย์ สถาบันการศึกษา สถาบันการเมือง สถาบันการเงิน. (ส.).

สถาปนียวาที

หมายถึง[-นียะ-] น. ผู้จำแนกธรรมหรือพยากรณ์ปัญหาธรรมโดยการนิ่ง.

สร้างสถานการณ์

หมายถึงก. สร้างให้เป็นเรื่องเป็นข่าวขึ้นมาโดยไม่มีมูล เพื่อหวังประโยชน์อย่างใดอย่างหนึ่ง.

สันถาร

หมายถึงน. การปูลาด; ที่ปูลาด, พื้น. (ป.; ส. สํสฺตาร).

สาธารณสถาน

หมายถึง(กฎ) น. สถานที่ใด ๆ ซึ่งประชาชนมีความชอบธรรมที่จะเข้าไปได้.

หัตถาจารย์

หมายถึงน. ผู้ฝึกช้าง, หมอช้าง, ควาญช้าง. (ป. หตฺถาจริย).

อนาถา

หมายถึงว. ไม่มีที่พึ่ง, กำพร้า, ยากจน, เข็ญใจ. (ป., ส. อนาถ).

อรรถกถาจารย์

หมายถึงน. อาจารย์ผู้แต่งอรรถกถา.

กถามรรค

หมายถึง[-มัก] น. ลาดเลาแห่งกถา ได้แก่เรื่องที่แต่งตามอัตโนมัติของผู้แต่งว่าด้วยธรรมนั้น ๆ. (ส. กถา + มรฺค ว่า ทาง).

กรีฑาสถาน

หมายถึงน. สถานที่เล่นกีฬา.

ขุดด้วยปากถากด้วยตา

หมายถึง(สำ) ก. แสดงอาการเหยียดหยามทั้งด้วยวาจาและสายตา.

เครือเถา

หมายถึงน. ชื่อลายไทยชนิดหนึ่ง ประดิษฐ์เป็นเถาไม้เลื้อยสอดสลับ มีดอกใบและก้าน หรือใช้ตัวกระหนกแทน.

 คำไทย ศัพท์มาใหม่ สแลง จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ