ตัวกรองผลการค้นหา
เขยอะขยะ
หมายถึง[ขะเหฺยอะขะหฺยะ] ว. เหนอะหนะ, ติดรุงรัง.
ปุษยะ,ปุสสะ,บุษย์,บุษยะ
หมายถึง[ปุดสะยะ, ปุดสะ, บุด, บุดสะยะ] น. ดาวฤกษ์ที่ ๘ มี ๕ ดวง เห็นเป็นรูปปุยฝ้าย พวงดอกไม้ ดอกบัว หรือโลง, ดาวปุยฝ้าย ดาวพวงดอกไม้ ดาวดอกบัว ดาวโลง ดาวปู ดาวสมอสำเภา หรือ ดาวสิธยะ ก็เรียก. (ส. ปุษฺย; ป. ปุสฺส).
เปีย,เปียะ
หมายถึงน. ชื่อไม้เถาชนิดหนึ่งในสกุล Freycinetia วงศ์ Pandanaceae, ปักษ์ใต้เรียก เตยเลื้อย.
โภชนียะ
หมายถึง(แบบ) น. อาหารควรบริโภค. (ป., ส.).
มรรตยะ,มรรตัย,มัตตัย,มัตยะ
หมายถึง[มันตะยะ, มันไต, มัดไต, มัดตะยะ] น. ผู้ที่ต้องตาย, ได้แก่ พวกมนุษย์ และสัตว์ดิรัจฉาน, คู่กับ อมร ผู้ไม่ตาย คือ เทวดา. (ส. มรฺตฺย; ป. มจฺจ).
มหัจฉริย,มหัจฉริย-,มหัจฉริยะ
หมายถึง[มะหัดฉะริยะ-] ว. น่าอัศจรรย์มาก. (ป.; ส. มหาศฺจรฺย).
มัทนียะ
หมายถึง[มัดทะนียะ] ว. เป็นที่ตั้งแห่งความเมา, ที่ชวนให้เมา. (ป. มทนีย).
ยิ้มแสยะ
หมายถึงก. ยิ้มแบะปากแยกเขี้ยวเป็นการขู่ขวัญให้เกรงกลัวหรือขู่ว่าจะทำร้าย.
รยะ
หมายถึงว. เร็ว, พลัน, ไว, ด่วน. (ป., ส.).
เศารยะ
หมายถึง[-ระยะ] น. ความกล้าหาญ; อำนาจ. (ส.).
โศจนียะ
หมายถึง[-จะ-] ว. อันน่าโศก, น่าเศร้าใจ. (ส.).
สิทธิการิยะ
หมายถึงคำขึ้นต้นในตำราโบราณ เช่น ตำรายา ตำราหมอดู หรือคาถาเมตตามหานิยม เป็นการอธิษฐานขอให้การกระทำนั้น ๆ ประสบความสำเร็จ.