ตัวกรองผลการค้นหา
ขุยอินทรีย์
หมายถึงน. อินทรียวัตถุที่สลายตัวปะปนอยู่ในดิน ทำให้ดินอุดมสมบูรณ์. (อ. humus).
แตกระแหง
หมายถึงก. แตกเป็นร่อง ๆ เช่น ดินแตกระแหง.
โพน
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. จอมปลวก, เนินดิน.
วสุธา
หมายถึงน. แผ่นดิน, พื้นดิน. (ป., ส.).
หัวปลวก
หมายถึงน. จอมปลวก, รังปลวกที่เป็นดินสูงขึ้น.
ฉนวน
หมายถึง[ฉะหฺนวน] น. ดินแดนที่มีทางออกทะเลหรือที่ทำให้ดินแดนถูกแยกออกเป็น ๒ ฟาก. (อ. corridor).
พลั่ว
หมายถึงน. เครื่องมือสำหรับแทงดิน สาดดิน สาดข้าว รูปแบน ๆ มีด้ามสำหรับถือ.
หลังสู้ฟ้าหน้าสู้ดิน
หมายถึง(สำ) ว. ที่ต้องตรากตรำทำงานหนัก มักหมายถึง ชาวไร่ชาวนา ซึ่งในเวลาทำไร่ทำนาหลังต้องสู้กับแดด และหน้าต้องก้มลงดิน.
ดุด
หมายถึงก. กิริยาที่หมูเอาจมูกดุนดิน.
ประดา
หมายถึงก. ดำทน เช่น ประดานํ้า ประดาดิน.
ลงจอบ
หมายถึงก. ใช้จอบขุดดิน, ลงจอบลงเสียม ก็ว่า.
ฉาย
หมายถึงก. เกลี่ยให้เสมอ, กระจายให้เสมอ, เช่น ฉายดิน.