ตัวกรองผลการค้นหา
มโนหระ
หมายถึง[มะโนหะระ] ว. เป็นที่จับใจ, น่ารักใคร่, สวย, งาม. (ส.).
มำเลือง
หมายถึง(กลอน) ว. เมลือง, งาม, รุ่งเรือง, เปล่งปลั่ง, สุกใส.
รมณีย,รมณีย-,รมณีย์
หมายถึง[รมมะนียะ-, รมมะนี] ว. น่าบันเทิงใจ, น่าสนุก, พึงใจ, งาม. (ป., ส.).
รวย,รวย,รวย ๆ
หมายถึงว. แผ่ว, เบา, อ่อน, เช่น หายใจรวย ๆ หอมรวย ๆ, ระรวย ก็ว่า; ชื่น, รื่น; งาม เช่น รูปรวย ว่า รูปงาม.
ลลิต
หมายถึง[ละ-] ว. น่ารัก, น่าเอ็นดู, น่าชื่นชม, สวย, งาม, ละมุนละม่อม. (ส.).
ลออ
หมายถึง[ละ-] ว. งาม เช่น นวลลออ เอี่ยมลออ. (ข.).
เลือง
หมายถึงว. เรือง, งาม, สุกใส, มักใช้ เรือง.
วิไล
หมายถึงว. งาม เช่น งามวิไล.
สิริ,สิริ,สิรี
หมายถึงน. ศรี, มิ่งขวัญ, มงคล, เช่น สิริราชสมบัติ, มักใช้เข้าคู่กับคำ มงคล เป็น สิริมงคล; สวย, งาม, เช่น ทรงมีพระสิริโฉม. (ป.; ส. ศฺรี).
สุ
หมายถึงคำอุปสรรคในภาษาบาลีและสันสกฤต แปลว่า ดี งาม ง่าย สำหรับเติมข้างหน้าคำ เช่น สุคนธ์. (ป., ส.).
สุภัค
หมายถึงว. งาม, มีโชค. (ส.).
เสาว,เสาว-
หมายถึง[-วะ-] ว. ดี, งาม. (แผลงมาจาก สว สุ โส เช่น เสาวภาพ แผลงมาจาก สวภาพ, เสาวคนธ์ แผลงมาจาก สุคนธ์, เสาวภา แผลงมาจาก โสภา).