ตัวกรองผลการค้นหา
ตุ่ย
หมายถึงว. ลักษณะที่มีบางสิ่งบางอย่างดันให้นูนโป่งออกมา เช่น แก้มตุ่ย กระเป๋าตุ่ย.
กรอกแกรก
หมายถึง[กฺรอกแกฺรก] ว. เสียงอย่างเสียงใบไม้แห้งกระทบกัน.
กุ้งไม้
หมายถึงน. กุ้งที่ปอกเปลือกเสียบไม้ตากแห้ง.
หัวขี้แต้
หมายถึงน. ดินที่แห้งแข็งเป็นตะปุ่มตะปํ่าอยู่ตามทุ่งนามักอูดขึ้นมาจากรอยกีบเท้าวัวเท้าควาย.
กุ้งแห้ง
หมายถึงน. กุ้งทะเลที่ตากแห้ง, โดยปริยายหมายความว่า ผอมมาก.
ล่อตา
หมายถึงว. ชวนให้อยากได้ เช่น วางกระเป๋าสตางค์ไว้บนโต๊ะล่อตาขโมย.
สะพาย
หมายถึงน. แขวนบ่า, ห้อยเฉียงบ่า, เช่น สะพายย่าม สะพายกระเป๋า, ตะพาย ก็ว่า.
ชื้น
หมายถึงว. มีไอนํ้าซึมซาบอยู่ เช่น อากาศชื้น, ไม่แห้งทีเดียว เช่น ผ้าชื้น.
หมากอีแปะ
หมายถึงน. หมากที่ฝานบาง ๆ ตากแห้ง ลักษณะคล้ายอีแปะ.
หลงเหลือ
หมายถึงก. มีเหลืออยู่บ้างทั้ง ๆ ที่เข้าใจหรือรู้สึกว่าหมดแล้ว เช่น ยังมีเศษสตางค์หลงเหลืออยู่ในกระเป๋า.
ยาเคี้ยว
หมายถึง(กฎ) น. ส่วนใดส่วนหนึ่งของใบยาแห้ง นอกจากใบยาแห้งพันธุ์ยาสูบพื้นเมือง ซึ่งได้ปรุงหรือปนด้วยวัตถุอื่นนอกจากน้ำเพื่ออมหรือเคี้ยว.
แห้งเหือด
หมายถึงก. ค่อยแห้งหายไปเพราะหดหู่ใจ เช่น จิตใจแห้งเหี่ยว, เหือดแห้ง ก็ว่า.