ตัวกรองผลการค้นหา
กะซี่
หมายถึงน. ผลหมากที่แกนไม่มีไส้ขาว, กะซี้ ก็ว่า เช่น กินหมากกะซี้ เป็นหนี้เขาจนตาย.
วาสนะ
หมายถึง[วาสะ-] น. การอบ, การทำให้หอม; เครื่องหอม, นํ้าหอม. (ป., ส.).
กะดก
หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. กาบ เช่น กะดกหมาก = กาบหมาก, ชาวพื้นเมืองเรียกว่า ดก.
แจะ
หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้น เช่น เคี้ยวหมากแจะ ๆ.
กาบเขียง
หมายถึงน. ส่วนที่หุ้มจั่นหมาก จั่นมะพร้าว.
น้ำอบ
หมายถึงน. นํ้าที่อบด้วยควันกำยานหรือเทียนอบ และปรุงด้วยเครื่องหอม.
เหม็น
หมายถึงมีกลิ่นไม่ดี, ตรงข้ามกับ หอม
ระแง้
หมายถึงน. เรียกแขนงของทะลายหมากหรือแขนงของรวงข้าวว่า ระแง้หมาก ระแง้ข้าว, ตะแง้ ก็ว่า.
กระซวย
หมายถึง(ถิ่น) น. กรวย เช่น กระซวยหมากพลู.
ตกจั่น
หมายถึงก. ออกดอก (ใช้แก่หมากและมะพร้าว).
สวยแต่รูป จูบไม่หอม
หมายถึง(สำ) ว. มีรูปร่างงาม แต่มีความประพฤติ ท่าทีวาจา และกิริยามารยาทไม่ดี.
กระอวล
หมายถึง(กลอน) ว. อวล, หอมตลบ.