ตัวกรองผลการค้นหา
อิสร-
หมายถึง[อิดสะหฺระ-] ว. เป็นใหญ่, เป็นไทแก่ตัว, เช่น อิสรชน, ที่ปกครองตนเอง เช่น รัฐอิสระ, ไม่ขึ้นแก่ใคร, ไม่สังกัดใคร, เช่น อาชีพอิสระ นักเขียนอิสระ. น. ความเป็นไทแก่ตัว เช่น ไม่มีอิสระ แยกตัวเป็นอิสระ. (ป. อิสฺสร; ส. อีศฺวร).
สวรรค,สวรรค-,สวรรค์
หมายถึง[สะหฺวันคะ-, สะหฺวัน] น. โลกของเทวดา, เมืองฟ้า. (ส. สฺวรฺค; ป. สคฺค).
ขากรรไกร
หมายถึง[-กันไกฺร] น. กระดูกต้นคางที่อ้าขึ้นอ้าลง มีลักษณะอย่างกรรไกร, ขากรรไตร หรือ ขาตะไกร ก็ว่า.
ทูร,ทูร-
หมายถึง[ทูระ-] ว. คำประกอบหน้าคำศัพท์ หมายความว่า ไกล เช่น ทูรบถ ทูรมรรคา ว่า ทางยาว, ทางไกล. (ป.).
สุรบดี
หมายถึงน. พระอินทร์. (ส. สุรปติ).
อินทร-
หมายถึง[อินทะ-, อินทฺระ-, อิน] น. ชื่อเทวราชผู้เป็นใหญ่ในสวรรค์ชั้นดาวดึงส์และชั้นจาตุมหาราช; ผู้เป็นใหญ่. (ส.; ป. อินฺท).
บุษบากร
หมายถึงว. อันเต็มไปด้วยดอกไม้. (ส. ปุษฺปากร).
อินทร
มธุกรี
หมายถึง[-กะรี] น. แมลงผึ้งตัวเมีย. (ป.; ส. มธุกรินฺ).
เวรี
หมายถึงน. คนจองเวรกัน, ศัตรู. (ป.; ส. ไวรี).
ดุรค,ดุรคะ
หมายถึง[ดุรก, ดุระคะ] (แบบ) น. ม้า. (ป., ส. ตุรค ว่า สัตว์ไปเร็ว).
กรร
หมายถึง[กัน] (เลิก) ก. กัน เช่น เรือกรร.