ตัวกรองผลการค้นหา
เสื่อ
หมายถึงน. สาด, เครื่องสานชนิดหนึ่งสำหรับปูนั่งและนอน.
เดินโต๊ะ
หมายถึงก. ยกอาหารและเครื่องดื่มมาให้ผู้นั่งโต๊ะกิน.
ปลุกตัว
หมายถึงก. นั่งเข้าสมาธิแล้วบริกรรมคาถา เพื่อให้อยู่คงกระพันชาตรี.
โหม่
หมายถึง[โหฺม่] (ปาก) ก. โผล่. ว. โด่ เช่น นั่งหัวโหม่.
เยือก
หมายถึงว. อาการที่รู้สึกหนาวสะท้านถึงขั้วหัวใจ, เย็นยะเยือก หรือ เย็นเยือก ก็ว่า.
นั่งทาง
หมายถึงก. ดักคอยทำร้ายกลางทาง, นั่งคอยระวังเหตุ.
ค่อน
หมายถึงว. มากกว่าครึ่ง, เกือบเต็ม, เช่น ข้าวค่อนหม้อ นั่งคอยมาค่อนวัน.
สลอน
หมายถึง[สะหฺลอน] ว. เห็นเด่นสะพรั่ง เช่น นั่งหน้าสลอน ยกมือสลอน.
ตาไว
หมายถึงว. ลักษณะของตาที่เห็นอะไรได้รวดเร็ว เช่น ตาไวเห็นคนรู้จักนั่งรถผ่านไป.
เป็นแดน
หมายถึงว. เป็นไปเสมอ, เป็นประจำ, เช่น นั่งที่ไหนนินทาเขาเป็นแดน. (สุภาษิตสอนหญิง).
หงุบ,หงุบ ๆ
หมายถึงว. อาการที่ฟุบหัวลงเมื่อเวลาง่วงนอน เช่น เขานั่งโงกหงุบ.
นั่งขัดสมาธิ
หมายถึง[-สะหฺมาด] ก. นั่งคู้เข่าทั้ง ๒ ข้างให้แบะลงที่พื้น แล้วเอาขาไขว้กันทับฝ่าเท้า, (ปาก) นั่งขัดตะหมาด.