ตัวกรองผลการค้นหา
ภิสะ
หมายถึงน. เหง้า, เหง้าบัว. (ป.; ส. พิส).
วาริช,วารีช
หมายถึงน. เกิดแต่นํ้า คือ บัว ปลา. (ป., ส.).
ดีบัว
หมายถึงน. ต้นอ่อนซึ่งอยู่ในเม็ดบัว มีรสขม.
สาโรช
หมายถึง[-โรด] น. บัว. (ป., ส. สโรช).
เก็บดอกไม้ร่วมต้น
หมายถึง(สำ) ก. เคยทำบุญกุศลร่วมกันมาแต่ชาติก่อน จึงมาอยู่ร่วมกันในชาตินี้, เด็ดดอกไม้ร่วมต้น ก็ว่า.
สัตตบุษย์
หมายถึง[สัดตะบุด] น. (๑) ชื่อบัวหลวงพันธุ์หนึ่ง. (ดู บัว). (๒) เทียนสัตตบุษย์. (ดู เทียนสัตตบุษย์).
ยอง
หมายถึงน. เส้น, ใย, มักใช้เข้าคู่กับคำ ใย เป็น ยองใย. ว. สุกใส, ยะยอง หรือ ยรรยอง ก็ใช้ แต่มักแปลว่า สุกใส.
กมุท
หมายถึง[กะมุด] (แบบ) น. บัว เช่น ส่งดวงกมุทให้กัณหา. (ม. คำหลวง มัทรี). (ป., ส. กุมุท ว่า บัวสายดอกขาว).
โกกนุท
หมายถึง[โกกะนุด] น. บัวแดง. (ป., ส. โกกนท).
อุบล
หมายถึง[-บน] น. บัวสาย. (ป. อุปฺปล; ส. อุตฺปล).
ใยฟ้า
หมายถึงน. สิ่งที่เป็นเส้นละเอียดอ่อนอย่างใยแมงมุมที่ลอยอยู่ในอากาศ.
ชาตบุษย์
หมายถึง[ชาดตะบุด] น. ชื่อบัวชนิดหนึ่ง.