ตัวกรองผลการค้นหา
ท้องผูก
หมายถึงว. อาการที่อุจจาระแข็งถ่ายออกลำบาก.
สำรวมอินทรีย์
หมายถึงก. ระมัดระวังตา หู จมูก ลิ้น กาย และใจ.
ตะกั่วเกรียบ
หมายถึงน. ตะกั่วที่ประสมโลหะบางอย่างเพื่อให้แข็ง.
เถียร
หมายถึงว. มั่นคง, แข็ง, แข็งแรง. (แผลงมาจาก ถิร).
ชิวหินทรีย์
หมายถึงน. ลิ้นซึ่งเป็นใหญ่ในการลิ้มรส. (ป. ชิวฺหา + อินฺทฺริย).
กรี
หมายถึง[กฺรี] น. โครงแข็งแหลมที่หัวกุ้ง.
กึงกัง
หมายถึงว. เสียงดังอย่างล้อเกวียนกระทบพื้นที่แข็ง.
พรรดึก
หมายถึง[พันระ-] น. อุจจาระที่เป็นก้อนแข็งกลม.
คำแหง
หมายถึง[-แหงฺ] ว. กำแหง, แข็งแรง, กล้าแข็ง, เข้มแข็ง.
เข้าลิ้น
หมายถึงก. นำไม้อันหนึ่งที่ทำให้เป็นร่องยาวมาประกบกับไม้อีกอันหนึ่งที่ทำให้เป็นลิ้นยาวไปตามตัวไม้ให้เข้ากันสนิทพอดี, พูดเต็มว่า เข้ารางลิ้น.
กระด้าง
หมายถึงว. ค่อนข้างแข็ง หมายถึงสิ่งที่มีลักษณะไม่อ่อน, ไม่นิ่มนวล, เช่น ลิ้นกระด้าง ข้าวกระด้าง; ขัดแข็ง หมายถึง กิริยาวาจาไม่อ่อนตาม เช่น มีกิริยากระด้างขึ้น; เรียกนํ้าที่ฟอกสบู่ไม่เป็นฟองว่า นํ้ากระด้าง.
หินตับเป็ด
หมายถึงน. หินชนิดหนึ่ง สีดำ เนื้อแข็ง.