ตัวกรองผลการค้นหา
อนุชิต
หมายถึงก. ชนะเนือง ๆ เช่น อนุชิตชาญชัย.
อนุปัสนา
หมายถึง[อะนุปัดสะนา] น. การพิจารณา. (ป. อนุปสฺสนา).
อนุรักษ,อนุรักษ-,อนุรักษ์
หมายถึง[อะนุรักสะ-, อะนุรัก] ก. รักษาให้คงเดิม. (ส.).
อนุศาสก
หมายถึงน. อาจารย์ผู้ควบคุมดูแลนักเรียนในหอพักของวิทยาลัยหรือมหาวิทยาลัย. (ส.; ป. อนุสาสก).
อนุสร
หมายถึง[อะนุสอน] ก. ระลึก, คำนึงถึง. (ป. อนุสฺสร).
อนุสรณ์
หมายถึงน. เครื่องระลึก, ที่ระลึก. ก. ระลึก, คำนึงถึง. (ป. อนุสฺสรณ).
อนุ
หมายถึงคำประกอบหน้าศัพท์บาลีหรือสันสกฤตมีความหมายว่า น้อย เช่น อนุทิศ = ทิศน้อย, ภายหลัง, รุ่นหลัง, เช่น อนุชน = ชนรุ่นหลัง, ตาม เช่น อนุวัต = เป็นไปตาม, เนือง ๆ เช่น อนุศาสน์ = สอนเนือง ๆ คือ พรํ่าสอน. (ป., ส.).
อนุเคราะห์
หมายถึงก. เอื้อเฟื้อ, ช่วยเหลือ. (ส. อนุคฺรห; ป. อนุคฺคห).
อนุช
หมายถึง[อะนุด] น. “ผู้เกิดภายหลัง”, น้องสาว, นิยมใช้ว่า นุช. (ป., ส.).
อนุชาต,อนุชาต-
หมายถึง[อะนุชาด, อะนุชาดตะ-] น. ผู้เกิดตามมาไม่ดีกว่าหรือไม่เลวกว่าตระกูล. (ป., ส.).
อนุชาตบุตร
หมายถึงน. บุตรที่มีคุณสมบัติเสมอด้วยบิดามารดา. (ส. อนุชาตปุตฺร; ป. อนุชาตปุตฺต).
อนุตร,อนุตร-
หมายถึง[อะนุดตะระ-] ว. ไม่มีสิ่งใดสูงกว่า, ดีเลิศ, ยิ่ง, วิเศษ เช่น อนุตรสัมมาสัมโพธิญาณ. (ป., ส. อนุตฺตร).