ตัวกรองผลการค้นหา
ปรินิพพาน
หมายถึง[ปะรินิบพาน] น. การดับรอบ, การดับสนิท, การดับโดยไม่เหลือ; เรียกอาการตายของพระพุทธเจ้าและพระอรหันต์. (ป.; ส. ปรินิรฺวาณ).
ปริบ
หมายถึง[ปฺริบ] ว. อาการกะพริบบ่อย ๆ, อาการของหยาดนํ้าฝนที่หยดลงน้อย ๆ.
ปริภัณฑ์
หมายถึง[ปะริพัน] น. บริภัณฑ์.
ปริภุญช์
หมายถึง[ปะริพุน] ก. กิน. (ป., ส.).
ปริโภค
หมายถึง[ปะริโพก] ก. บริโภค. (ป.).
ปริ่ม
หมายถึง[ปฺริ่ม] ว. เสมอขอบ, เสมอพื้น, (ในลักษณะอย่างนํ้าที่ขึ้นเสมอขอบตลิ่งหรือดอกบัวที่โผล่ขึ้นเสมอพื้นนํ้าเป็นต้น); อาการที่มีความยินดีปลื้มใจ เช่น ปริ่มใจ ปริ่มยิ้ม ปริ่มเปรม.
ปริเยศ
หมายถึง[ปฺริเยด] (กลอน) ว. ที่รัก.
ปริหาส
หมายถึง[ปะริหาด] ก. บริหาส. (ป.).
ปริกขาร
หมายถึง[ปะริกขาน] น. บริขาร. (ป.).
ปริญญา
หมายถึง[ปะรินยา] น. ความกำหนดรู้, ความหยั่งรู้, ความรู้รอบ; ชั้นความรู้ขั้นมหาวิทยาลัยซึ่งประสาทให้แก่ผู้ที่สอบไล่ได้ตามที่กำหนดไว้, ถ้าประสาทแก่ผู้ทรงวิทยาคุณหรือผู้มีเกียรติตามที่เห็นสมควร เรียกว่า ปริญญากิตติมศักดิ์. (ป.; ส. ปริชฺา).
ปริทรรศน์
หมายถึง[ปะริทัด] น. ชื่อกล้องชนิดหนึ่งที่ใช้มองดูสิ่งต่าง ๆ ซึ่งมีที่กำบังขวางกั้น หรือใช้มองดูสิ่งต่าง ๆ ที่อยู่เหนือระดับสายตาผู้มอง เช่น กล้องเรือดำนํ้า, กล้องตาเรือ ก็เรียก. (อ. periscope).
ปริพันธ์
หมายถึง[ปะริ-] ก. บริพันธ์. (ป.).