ตัวกรองผลการค้นหา
ใบเบิกร่อง
หมายถึง(กฎ) น. เอกสารที่กรมศุลกากรออกให้แก่เรือที่มีระวางจดทะเบียนตํ่ากว่า ๒๐๐ ตัน ที่ออกจากท่าเรือกรุงเทพฯ เพื่อส่งมอบให้แก่พนักงานเจ้าหน้าที่เมื่อนำเรือผ่านด่านศุลกากรที่ปากนํ้าสมุทรปราการ.
ใบปก
หมายถึงน. กระดาษหรือผ้าหรือหนังเป็นต้นที่หุ้มอยู่ภายนอกสมุดหรือหนังสือ, ปก ก็เรียก.
ใบปรือ
หมายถึงน. ชื่อไม้หรือปูนรูปเป็นครีบ ๆ คล้ายใบระกาติดที่ตะเข้เครื่องบนโบสถ์วิหารเป็นต้น.
ใบโพ
หมายถึงน. ชื่อปลาทะเลหลายชนิดในสกุล Drepane วงศ์ Drepanidae ลำตัวสีเงิน สั้น กว้าง และแบนข้างมาก ปากเล็กอยู่ปลายสุดของหัว ครีบสีเหลืองอ่อน ครีบอกยาวเรียว ครีบท้องอยู่ในแนวหน้าครีบอก ครีบหางมีปลายเป็นเหลี่ยมมุมป้าน ชนิด D. punctata มีจุดดำที่ข้างตัวเรียงในแนวตั้งหลายแนว แต่ชนิด D. longimana มีแถบสีเทาเรียงในลักษณะเดียวกัน, ทั้ง ๒ ชนิดอาศัยอยู่ตามพื้นท้องนํ้าที่เป็นกรวดทรายใกล้แนวปะการัง ขนาดยาวได้ถึง ๔๐ เซนติเมตร, แมลงปอ ก็เรียก.
ใบไม้
หมายถึงน. ส่วนของพืชที่มีหน้าที่หายใจ คายนํ้า เก็บอาหาร สืบพันธุ์.
ใบระกา
หมายถึงน. ชื่อไม้สลักหรือปูนปั้นรูปเป็นครีบ ๆ หรือลวดลายต่าง ๆ ติดกับตัวลำยองระหว่างช่อฟ้ากับหางหงส์ ประกอบ ๒ ข้างหน้าบันโบสถ์ วิหาร และปราสาท เป็นต้น.
ใบรับ
หมายถึงน. หนังสือที่แสดงว่าได้รับเงินหรือสิ่งของเป็นต้นไว้แล้ว.
ใบลา
หมายถึงน. เอกสารแสดงความจำนงขอลางาน.
ใบสัจ
หมายถึง(โบ) น. เอกสารซึ่งตระลาการพิจารณาข้อเท็จจริงแล้วนำเสนอลูกขุนปรึกษาปรับสัจตัดสิน.
ใบหุ้น
หมายถึง(กฎ) น. ใบสำคัญสำหรับหุ้นที่บริษัทจำกัดออกให้แก่ผู้ถือหุ้น เพื่อเป็นหลักฐานแสดงการถือหุ้น.
ใบเหลือง
หมายถึงน. ใบแสดงการลงโทษในการแข่งขันฟุตบอล ถ้าผู้เล่นกระทำผิดกติกาครั้งแรกจะได้รับใบเหลืองจากกรรมการผู้ตัดสินเป็นการแจ้งโทษ ถ้ากระทำผิดกติกาอีกก็จะได้รับใบแดง เป็นการไล่ออก.
ป่าผลัดใบ
หมายถึงน. ป่าไม้ที่ผลัดใบหรือสลัดใบในบางฤดู.