ตัวกรองผลการค้นหา
สัณฐาน
หมายถึงน. รูปทรง, ลักษณะ, เช่น ป้อมปราการมีสัณฐานแปดเหลี่ยม โลกมีสัณฐานกลมอย่างผลส้ม. (ป.; ส. สํสฺถาน).
หลักฐาน
หมายถึงน. พื้นเพมั่นคง เช่น พ่อแม่เขาเป็นคนมีหลักฐาน, ความมั่นคงอันเป็นพื้นที่ตั้ง เช่น เขามีอาชีพการงานเป็นหลักฐาน; เครื่องแสดงประกอบเพื่อยืนยัน เช่น เขาถูกกล่าวหาโดยไม่มีหลักฐาน; (กฎ) สิ่งที่ใช้พิสูจน์ความถูกต้องหรือความจริง. (อ. evidence).
อธิษฐาน
หมายถึง[อะทิดถาน, อะทิดสะถาน] ก. ตั้งใจมุ่งผลอย่างใดอย่างหนึ่ง, ตั้งจิตปรารถนา, ตั้งจิตขอร้องต่อสิ่งที่ตนถือว่าศักดิ์สิทธิ์เพื่อผลอย่างใดอย่างหนึ่ง, อธิฏฐาน ก็ว่า. (ส.; ป. อธิฏฺาน).
อัฐิสัณฐาน
หมายถึงน. ทรงกระดูก.
กัมมัฏฐาน
หมายถึงดู กรรมฐาน.
ฐานกรณ์
หมายถึง[ถานกอน] (ไว) น. ที่ตั้งและเครื่องทำให้เกิดเสียงในการพูด.
ฐานเชิงบาตร
หมายถึงน. ฐานรูปเชิงบัวหน้ากระดาน.
ประดิษฐาน
หมายถึง[ปฺระดิดสะถาน] ก. ตั้งไว้ (ใช้แก่สิ่งที่เคารพนับถือ) เช่น นำพระพุทธรูปไปประดิษฐานไว้ในโบสถ์ ประดิษฐานพระพุทธศาสนา, แต่งตั้งไว้ในตำแหน่งสูง เช่น ประดิษฐานไว้ในตำแหน่งอัครมเหสี. (ส. ปฺรติษฺาน; ป. ปติฏฺาน).
พอสัณฐานประมาณ
หมายถึงว. เพียงระดับปานกลาง, พอสถานประมาณ ก็ว่า.
พับฐาน
หมายถึง(ปาก) ก. เลิกล้ม, ทำลายลงหมด; แพ้อย่างราบคาบ.
พิษฐาน
หมายถึง[พิดสะถาน] ก. มุ่งหมาย, ขอร้องต่อสิ่งที่ตนถือว่าศักดิ์สิทธิ์เพื่อช่วยบันดาลให้ประสบผลสำเร็จในสิ่งที่ตนมุ่งหมาย. (เลือนมาจาก อธิษฐาน).
พื้นฐาน
หมายถึงน. รากฐาน เช่น เขามีพื้นฐานวิชาภาษาอังกฤษดี, หลักความรู้เบื้องต้น เช่น วิชาพื้นฐาน.